Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 82

rSkírnir]
.Vestur-Islen'Hngar.
75
„Þar grásilfrað bæki frá riðaðri rót
Sig reisti með blaða-bvolf vítt,
Og mösur í öskugrám, upphleyptum bol
Með útskorið laufa-djásn nýtt,
Og dimm-leggjuð eikartré dökkgrænu typt
Og djúprætt, með ára-tal hæst.
En svo tóku kornekrur vorgrónar við
Um valllendur strikaðar plóg.“
Alstaðar var Stepban G. Stephapsson mér andlega
nálægur á ferðinni. Eg sá það alt með hans augum og
óskaði mér elcki annara betri. Eg fann að eg var heima,
í landnámi íslenzkunnar. Og þegar eg ók um hlómleg-
ustu íslendiugabygðirnar —
En hlöðurnar dumbrauðu bilti yfir jörð
Sem hraunborgir vitt úti um sveit,
þá gladdist eg yfir því að sjá hvað íslenzkar hendur
höfðu þar afrekað, en þó meira yfir hinu, að islenzkt
skáld hafði farið eldi. orðspekinnar um Vesturheim og
helgað oss landið.
Stephan G Stephansson erað vísu mesta skáld Vestur-
íslendinga og sá sem menn þekkja bezt hér heima, en
þeir eiga ýms önnur skáld seffl ort hafa falleg og ein-
kennileg kvæði. Og J. Magnús Bjarnason er einkennilegt
söguskáld og söguefni hans ný í bókmentum vorum. Það
væri þarft verk að safna í eina heild og gefa út hið
bezta sem skrifað hefir verið af Islendingum vestan hafs
í bundnu máli og óbundnu.
En verksvið andans er meifia en skáldskapur. Land-
námið getur ekki síður orðið í visindum, stjórnmálum,fjármál-
um og verklegum framkvæmdum. Aöllum þeimsviðum starfa
Islendingar nú i Vesturheimi og sýna vonandi betur og
betur hvað þeir liafa þar til brunns að bera. Nokkrir
Islendingar eru kennarar við háskólana. Eg veit um
einn í islenzku, annan i mælskufræði, þriðja í efnafræði
og fjórða í stjörnufræði. Bæði í prestastétt, læknastétt og
lögfræðingastétt eru ýmsir mikilhæfir menn meðal Islend-
inga vestra. Þá hafa þeir og tekið myndarlegan þátt í
stjórnmálum, og margir hafa reynst hygnir fjármálamenn.