Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 59

52
Frú Teresa Fenn.
[Skirnir
skipaðar voru, játaði yfirsjónir sínar fyrir prestinum, eins
oft og tilhlýðilegt þótti, og greiddi kirkjunni rækilega það;
sem henni bar að gjalda. — En herra Fenn var aftur á móti
enginn trúmaður, og sótti aldrei kirkju, og honum var
meinilla við það, að presturinn kæmi í hús hans. Hann
var þá önugur. »Farðu og festu þér konu, eins og hver
ærlegur maður,« sagði hann löngum við prestinn, »og
farðu að búa; en hættu þessu bannsetta betli.« — Þá
gjörði Teresa jafnan krossmark fyrir sér, og daginn eftir
var hún grátbólgin.
Daginn, sem við fluttum í húsið nr. 2075 á Third
Avenue East, sáum við þessa konu iðulega úti á vegg-
svölunum á húsi sínu. Hún virtist veita okkur og hús-
munum okkar mjög nákvæmar gætur; og okkur sýndist
augnaráð hennar lýsa því, að henni stæði hálfgjörður
stuggur af því, að við flyttum í nágrennið við hana. Og
álitum við að það kæmi til af því, að hún heyrði og sæi
að við værum útlendingar.
Næsta dag kom hún til okkar yfir á grasflötinn fyrir
framan húsið, stóð þar þegjandi nokkur augnablik og
horfði á konuna mína, og kastaði svo á okkur kveðju,
hálffeimnislega, hálfflóttalega og lágt, en bauð þó um leið
af sér einhvern unaðsþokka, sem dró okkur undir eins
að henni.
»Eruð þið sænsk"?« sagði hún hikandi, eftir að hafa
minst á það, hvað veðrið var gott.
»Nei,« sögðum við.
»Maðurinn minn hélt það þó,« sagði hún, »en hon-
nm er í nöp við Svía.« Og það var eins og henni yrði
léttara um andardrátt.
»Einmitt það?« sagði eg.
»Eruð þið þá hollenzk?« sagði hún brosandi og
færði sig nær konunni minni.
»Ekki það heldur,« sagði eg; »við erum íslenzk.«
»íslenzk?« sagði hún og horfði ámigstórum
augum. »Ert þ ú kominn af hinum fornu vikingum, sem
bygðu ísland á níundu öldinni.