Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 84
-'Skírnir] Vestur-íslendingar. 77
sk,iljist þá, að vér gætum með litlum tilkostnaði greitt
götu þeirra á ýmsan hátt. Fyrst og fremst með þvi að
láta Vestur-íslendinga jafnan njóta sannmælis, og henda
ekki á lofti hvern skammsýnan hleypidóm í þeirra garð.
En þar næst með því að koma á samvinnu milli ís-
lendinga vestan hafs og austan, um þjóðernismálið. Með
beinum samgöngum milli íslands og Vesturheims ætti það
að verða margfalt auðveldara en áður. Það mætti t. d.
hugsa sér félag, er hefði sína deild hvoru megin liafsins
og starfaði að þessu. Gæti það gefið út tímarit sem flytti
eingöngu það sem bezt væri ritað af íslendingum vestan
hafs og aflað þvi útbreiðslu jafnt hér og þar. Héldi það
á loft öllu þvi sem Islendingar gera sér til frægðar vestra.
Vér gætum greitt götu vestur-islenzkra nemenda við há-
skólann hérna og sent færustu menn vora einn og einn
til að flytja erindi vestra um ísland, bókmentir þess og
sögu. Ungum íslenzkum málfræðingum — ef vér þá eign-
umst nóg af þeim — ætti að vera það gott að kenna um
skeið við Jóns Bjarnasonar skólann í Winnipeg. íslend-
ingar austan hafs og vestan ættu að heimsækja hvorir
aðra á víxl og æskulýðurinn að vestan að dvelja hér á
sumrum upp til sveita.
»Starfið er margt, en eitt er bræðrabandið,«
•og eg efast ekki um, að slík samvinna gæti leitt margt
gott af sér fyrir báða aðila.
Allar spár um það, að islenzkt þjóðerni hljóti að vera
bráðfeigt í Vesturheimi, eru út í bláinn, og sizt sæmir oss
hér heima að binda því helskó með slíkum hrakspám. En
■ekki komu Vestur-íslendingar mér svo fyrir sjónir sem
sem þeir mundu alment fúsir að fylgja Skafnörtungi fyrir
Ætternisstapa.
Guðm. Fhinbogason.