Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1912, Page 135

ALMANAK 1912.
111
gera skyldu sína, ef mabur þarf aldrei aunaö að gera en
gott þykir, og eg þykist vita, að það sé skylda mín að
hjálpa nágrönnum mínum. En eg ætla að vona, að það
brúki gamlan strásófl á versta skítinn hjá sér.
Klukkan var hálf fimm, en engin sást telpan með
rautt hár og tekönnu úr eir. Mrs. Allen fór að verða ein-
beitt á svipinn.
,,Jæja, þá það. Eg er búin að gera mína skyldu.
það fær ekkert meira lánað hjá mér“.
Maðurinn hennar kom heim af skrifstofunui klukkan
sex. Þá kom afi húsmóðurinnar ofan af lofti og settist
fram í eldhús hjá stónni. Hún sagði þeim hið ljó.sasta
frá nýju nágrönnunun, og kvabbi þeirra.
,,Nú nú Beta“, sagði húsbóndinn hlægjandi. ,,Þetta
eru sjálfsagt Tyrkir eða Tartarar. Vertu ekki að eyða of-
mikilli góðvild á þá“.
,,lig held eg þekki svona fólk“, sagði sá aldraði.
,,Það kvabbar af þér alt sem þú getur við þig losað, bæði
innan stokks og utan, ef það getur“. Hann kinkaði koll-
inum spekingslega. ,,Það þori eg að segja, bæði innan
stokks og utan“.
,,Það skal ekki fá svo mikið sem títup’-jón hjá mér,
héreftir“, sagði Mrs. Allen, og bar á borð í óða önn.
,,Bezta fjaðrasóflinn minn og strásóflinn, eins og það hús
var líka útleikið, þegar Wilsons fólkið fór úr því!.“
En Mrs. Allen var ekki eins hörð í sér eins og hún
lét. Daginn eftir, um hádegið, kom rauðhærða telpan
enn að eldhúsdyrunum og bað hana að lána sér ísmolann
he nnar, og þá varð henni ekki annað að orði en þetta:
,,Lána ísmolann minn?“
,,Yes ma'am Unga barnið er veikt, og ef þú vilt svo
vel gera þá skal eg koma með ísinn rétt strax aftur“.
,,Koma með hann aftur,þegar búið er að brúka hann
handa veiku barni! Þú skalt ekki hugsa um það, telpa