Fróði - 01.01.1914, Síða 70

184
FRóDI
lystina fyrir kvöldmáltíÖina. Ef hann slepti þesssum æfingum, þá
varð hann sjúkur. Hann var aS verða sárþreyttur á lífnu.
En svo sá hann aS þetta dugSi ekki. Hann herti sig upp og
hætti aS borSa nema tvær máltíSir á dag. AS skömmum tíma
liSnum var hann allur orSinn breyttur. Lystin fór aS koma.
Hann gat aukiS þyngS sína og náSi þessum 1 4 pundum meS því,
aS eta ofurlítiS meira um miSjan daginn. En hann kærSi sig
ekkert um aS auka hana aS nokkrum mun. Hann varS fjörugri
sprækari og allur hraustari til sálar og líkama.
Fyrri máltíSina segist hann borSa um hádegiS. En ekki er
hún mikil eftir sögn hans:—fáeinar “dates” og vænt glas af áum.
Þetta segir hann, aS sé nóg til þess aS fleyta sér yfir daginn fram
til kvöldmatarins.
En á kvöldin etur hctnn rétt þaS sem hann langar mest í, en
aldrei etur hann nema fáar fæSutegundir í einu. Hann forSast
þaS sem heitan eldinn, aS sulla mörgum tegundum saman.
Á fimtudögum segist hann eta vel um hádegisbiliS, og eru
helstu réttir hans þá: brauS úr heilmöluSu hveiti meS smjöri, eitt
eSa tvö egg og dálítiS af fíkjum, “dates” tomatoes, steiktum
eplum, eSa öSrum ávöxtum sem handbærir eru. Ef aS hann
breytir út af þessu, þá fynst honum strax sækja í sama horfiS og
áSur.
Sumir segir hann aS ráSleggi mönnum þeim, sem eta tvær
máltíSir aSeins á dag, aS hafa aSalmáltíSina um hádegiS. En
þetta segir hann, aS sé vitleysa hin mesta, einkum þó fyrir þá, sem
hafi andans eSa heilans störfum aS gegna. Hann bendir á, aS
þaS sé óhugsandi og ómögulegt samkvæmt eSlisfræSinni aS gera
hvorutveggja í einu, vinna gott og fulIkomiS dagsverk og melta
um leiS þunga og mikla máltíS. Alt starf þarf aS draga kraft
sinn, “energy” úr blóSinu og líffærunum, annars getur þaS ekki
unniS orSiS, en sé nú þessi "energy” tekin til þess, aS berjast viS
meltinguna í tvo, þrjá, fjóra eSa fimm klukkutíma, og berjast
hart stundum.þá hefur maSurinn þeim umm minna andlegt og lík-
amlegt afl til þess aS beita í hin störfin, einkum séu þau unnin
meS heilanum.
Af þessu geta menn séS þaS, aS þaS er ekki æfinlega aS
störf manna aukist og margfaldist eftir því sem menn eta meira.