Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Qupperneq 44

ríkur, að þú skapaðir heiminn og gerðist faðir liins góða
hjartalags«.
í Zoroasterstrúnni átti hver sá maður, er vildi ganga á vegum
guðs, að skipa sér undir merki lífsins og vinna gegn dauðanum og
valdi hins illa. Guð var skapari, vörður og verndari lífsins og hin
fullkomnasta guðstignun var fólgin í því að efla lífið og hið góða,
eins og sést á eftirfarandi ummælum úr ritningu Zoroasterstrúar-
manna, Zend-Avestu:
»Skapari heimsins og höfundur lífsins, hvar er jörðin sælust?«
»]örðin er sælust«, svarar Ahúra Mazda, »þar sem hinn réttláti
maður [reisir sér bústað, hefir arin og nautgripi, konu og börn og
velgengnin á heima; og þar sem kornið er ræktað, grasið og ávaxt-
arviðirnir og þar sem veitt er á harðvelli og votlendið er þurkað«.
Og á öðrum stað segir:
»Skapari heimsins og höfundur lífsins, hvernig má helzt efla
Mazda-trúna?«
»Með því«, svarar Ahúra Mazda, »að kosta kapps um að sá
korni. Því að sá maður, sem sáir korni, sáir röð og reglu lífsins
og eflir Mazda-trúna með stæltum kröftum hundrað karlmanna, með
nærandi þrótti þúsund kvenna og áhrifamagni tíu þúsund fórna».
Sú er ein af gæzku-ráðstöfunum guðs, segja Zoroasters-trúar-
nienn, að hann sendir mannkyninu fræðara eða frelsara, þegar
hann sér, að því er sérstaklega þörf á andlegri viðreisn. Zoroaster
var einn slíkur fræðari, en var samt ekki nema fyrirrennari frels-
arans, Saoshýants, sem á að koma að austan í fyllingu tímans til
þess að stofna guðs ríki við hin miklu aldarhvörf. Og þess vegna
festir nú vonin um komu niannkynsfræðarans víða rætur í brjóst-
um Parsa, sem eru nú aðalfylgismenn hinnar fornu Zoroasterstrúar.
Með Búddhatrúarmönnum.
Trúarleiðtoginn Búddha hélt ekki neinni sérstakri guðshugmynd
42