Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Qupperneq 84

unz hann öðlast skilning á þeim. En það eru til sérstök grundvallar-
atriði, sem honum er alveg nauðsynlegt að hafa gengið svo úr
skugga um, að hann geti ekki framar efast um þau. Enginn efna-
fræðingur getur til dæmis efast um það, að hann geti búið til vatn,
er hann blandar saman súrefni og vetni og hitar efni þessi hæfi-
lega mikið. Þegar hann hefir gert þessa tilraun hvað eftir annað, get-
ur hann ekki framar efast um hvern árangur hún hefir. Það er þetta
sem vér eigum við, þegar vér segjum að lærisveinninn verði að
vinna bug á efanum um sérstök þrjú atriði. Hann verður að vita
fyrir víst að endurholdgunarkenningin er sannreynd. Hann má ekki
láta sér nægja að fallast á þessa kenningu, sökum þess að henni
er haldið á lofti af mönnum, sem hann ber mikið traust til, eða af
því að svo og svo margir trúa henni. Hann verður að geta stuðst
við sína eigin endurminningu. Og úr því getur hann ekki fremur
efast um að hann hafi lifað á undangengnum æfiskeiðum en hann
getur efast um það, að hann hafi lifað æskuár sín. Þetta er fyrsta
atriðið, sem hann verður að geta gengið úr skugga um. Hann
verður að þekkja sín undangengnu æfiskeið.
Þar næst verður hann að losna við hvers konar hjátrú. En
hvað er átt við með orðinu hjátrú? Að skoða það, sem skiftir
litlu sem mikilvægt, að taka hið ytra snið eða búning fyrir hið innra
líf, að líta fyrst og fremst á hina ytri helgisiði í stað þeirra sann-
inda, sem þeir eiga að tákna. Hinn »innvígði« maður þekkir gildi
hinna ýmsu helgisiða og veit hvern þátt þeir geta átt í því, að
glæða hinn andlega þroska, en hann veit einnig, að þeir eru samt
ekki annað né meira en brýr, sem liggja yfir til hins hulda veru-
leika. Og þegar hann er fær um að finna þenna veruleika, án
þessara ytri siða, eru þeir honum ekki framar ómissandi. En hann
ber samt sem áður lotningu fyrir þeim, sökum þeirra manna, sem
þurfa á þeim að halda.
Hið þriðja, sem lærisveinninn verður að vinna bug á, er sú til-
82