Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1921, Qupperneq 43

IÐUNN
Frá Vestur-íslendingum.
201;
var ég beðinn að lokum að skila kveðju og þakk-
læti til félagsins íslendings og til alþingis. Og svo
dundu venjulega yfir mig kveðjurnar frá fjölda ein-
staklinga, ýmist þannig, að tekið var í höndina á
mér með viðkvæmni, eða kallað á eftir mér, þegar
ég ók úr hlaði: Eg bið að heilsa — ég bið að lieilsa
íslandi — ég bið að heilsa öllum heima — ég bið
að lieilsa öllu, sem íslenzkt er — og þar fram eftir
götunum. Eg get ekki skilað þessum kveðjum með
öðru móti en að segja ykkur hér frá þeim. En öll-
um lityindunum, sem í þeim lágu, get ég því miður
ekki skilað.
12g hef ekki dregið dul á það, að ég trúi á við-
hald íslenzkrar tungu og þjóðernis vestan hafs. Eg
veit, að fjöldi manna bæði þar og hér telur það
eintóman barnaskap af mér og einfeldni. En sá barna-
skapur minn er nú eiginlega það eina, sem mig
langaði til að segja ykkur frá, það eina, sem ég óska
að þið takið eltir, það eina, sem ég bið engrar af-
sökunar á. Hitt alt — alla frammistöðu mina við
að reka erindi ykkar í vetur, og svo framsetninguna.
á þessu, sem ég hef verið að tína í ykkur í kveld —
það hið ég ykkur að fyrirgefa.
Kjartan Helgason.