Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1921, Qupperneq 61

IÐUNN
Trú og sannanir.
219
bað hann um mót í deiga krít, sem var á undirskál;
kom þá far í krítina eins og eftir stórutá á stúlku,
og sáust förin eftir bandið í sokknum. 1 daufu, rauðu
Ijósi gat stúlkan hæglega lætt svörtum fæti, án þess
að sæist, inn undir borðið; en svartur sokkur hefði
stungið í stúf við hvítan vasaklút og því gátu »and-
arnircc ekki hreyft liann. Stúlkan þyngdist nákvæm-
lega að sama skapi og hlutirnir vógu, sem lyft var,
og hún léttist að því skapi, sem hún gat tylt niður
tánum. Crawford er dáinn en stúlkan liíir og vænt-
anlega gefur hún fleirum kost á að rannsaka sig og
þá að líkindum með betri rannsóknar-skilyrðum.
■Og hver veit, hvað þá kann að koma á daginn?
Biðum rólegir átekta.
2. Manngervingar. Miðilsferill Evu C.
E*á er komið að kjmlegustu fyrirbrigðunum, hin-
um svonefndu manngervingum eða lioldgunarfyrir-
brigðum og því, sem andalrúarmenn nefna veiga-
mestu »sannanirnar« fyrir sínum málstað, enda væri
það óefað veigamesta sönnunin, ef unt væri að sýna
fram á, að andar væru valdir að þessum mann-
gervingum. En hér fer sem oftar fyrir þeim, þegar
á á að herða, að miðlarnir verða uppvísir að svikum.
í »Morgni«, 2. og 3. h. I. árg., minti hr. E. H. K.
á helzta holdgunar-miðilinn, sem fram hefir komið
nú á síðari árum, Evu C. Raunar var þetta ekki í
góðu skyni gert, heldur til þess að reyna að finna
mótsögn og vanþekking hjá mér. Hr. E. H. K. hélt,
að ég vissi ekki, að Eva C. væri sama stúlkan og
Marlhe Béraud, sú sem lék listir sínar í Algier 1905,
og fanst mótsögn í því, að ég bar Mörthu svik á
brýn í »Andatrúin kruíincc, en lét ekkert uppi um
svik hjá Evu C., heldur lét mér nægja að skýra frá
rannsóknum Schrenck-Notzings á henni í Andvara-
ritgerð minni 1914. En þetta var af því, að þá lá