Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1930, Page 92

86
Sjálfstæðismálið.
IÐUNN
blindir. Háskinn stafarvaf þeim, sem ekki trúa, en vilja
plægja með uxum hinna trúuðu. Fyrir þá er of mikið
svigrúm til svika. Þeir hafa hugsjónir eða hagsmuni eða
vilja, en eiga erfitt með að koma því fram. Viljinn getur
verið góður eða illur, um árangurinn skiftir það engu
máli, og ekki heldur hvort er vit í því, sem á að koma
fram, eða ekki. Þessir »spekúlantar« í trúarbrögðunum
skella hinu heilaga orði framan í almenning ásamt því,
er þeir vilja koma fram, og alt gengur eins og í sögu;
menn falla fram og tilbiðja, sumir af trú, aðrir af því,
að þeir þora ekki að rísa gegn trúgirninni. »Spekula-
tion« í trúarbrögðum annara er alþekt fyrirbrigði;
óvandaðir menn hafa margoft gert sér trúarbrögð ann-
ara að féþúfu. Sú aðferð að koma fram máli með því
að beita fyrir öðru, hvað sem kostaði, hefur verið kend
við Jesúíta, og átt lítið upp á pallborðið hjá góðum
mönnum.
Trúin á orð er hér á landi rík. Þarf ekki annað en
að benda til þess, að annar voldugasti flokkur í land-
inu, sem nefndi sig heiti, er stóðst sæmilega á við
stefnuskrá hans, hefur kosið sér nýtt heiti. Hann leggur
niður gamla heitið af því, að á aðalorðið í því hefur
manna á meðal lagst megn vantrú. Það er þó öllum
kunnugt, að hér á landi er skoðunarfrelsi, svo að það
er engin minkun að því að hafa þessa eða hina skoð-
unina, jafnvel þótt röng kunni að vera. Flokkurinn tekur
upp nafn, sem hefur í sér hið »heilaga« orð sjálfstæði,
og til þess að geta gert það nokkurn veginn eðlilega,
tekur hann upp á stefnuskrá sína málefni, sem virðist
vera því orði skylt. Auðvitað er flokkurinn óbreyttur
undir nýja nafninu, rétt eins og menn, sem kaupa sér
ættarnafn.
Það verður engum flokki með rétti legið á hálsi fyrir