Kirkjuritið - 01.09.1953, Side 4

Morgunsálmur,
Lag: Af innstu rot mín ðnd og sál sig gleður.
Ó, Drottinn, hvað þín dýrð er stór og fögur,
er dregur þú um loft og jörð og ögur
með Ijóssins vendi morguns töframyndir,
þá megin-dýrð, er skuggavöldum hrindir.
Hinn fyrsti geisli hæfir mig í hjarta.
Um huga minn fer guðdómsljósið bjarta.
Er örvar Ijóssins snerta holt og hæðir,
ég horfi á, hve lífi allt þú gæðir.
Á hverjum morgni birtist náðin nýja.
IVIeð nýjum degi má ég til þín flýja,
er skundar geisli skýjaveginn bjarta
með skilaboð frá þínu föðurhjarta:
Ó, vesall maður, vertu ekki hræddur,
þá veizt, minn sonur er í heiminn fæddur.
Á morgni nýjum máttu til hans leita,
hann mun þann dag sinn frið í hjartað veita.
Kom, morgunn nýr, að mannkyns skapadómi.
Kom, mannkyn nýtt, og lofsyng einum rómi.
Kom, dagur nýr, með dásemd þúsundfalda.
Kom, Drottinn Jesú, sami um aldir alda.
Magnús Jónsson.