Kirkjuritið - 01.09.1953, Síða 45

Kirkjuritið - 01.09.1953, Síða 45
SJÓNLEIKIR OG TRÚARBRÖGÐ 191 sitt stóra leikhús, sett dálítið hof á brúnina ofan við áheyr- endapallana, en það var aðeins formsatriði, svo að hægt væri að vígja leikhúsið sem musteri.. Hinn trúræni eld- móður og andleg hrifning, sem snart hugi manna við hina helgu leiki í Aþenu og annars staðar á Grikklandi, var horf- inn, en í þess stað var það gert að meginmarkmiði leikanna að sýna sigurvinninga og dýrð Rómaveldis, og að skemmta lýðnum, sem höfðingjarnir vildu gera sér hliðhollan með brauði og leikum. Var þá ekki furða, þótt leikið væri á þá strengi, sem helzt gátu endurómað, ýmist hjá ómennt- uðum múgnum eða lífsleiðum auðmönnum, sem leituðu stöðugt að einhverju nýju og spennandi. Þegar hér er komið sögu, fer nýtt vald að láta til sín taka, — hin kristna kirkja. Kennimenn hennar, svo sem Tertullianus, voru ekkert myrkir í máli um leikhúsin. Þeir sáu í þeim þjónustu við djöfulinn og alla hans ára. Sá sem les, þótt ekki séu nema nokkrar línur úr greinum Ter- tullians, finnur brátt, með hvílíkri brennandi heift hann i'æðst að leikhúsunum. Hann talar um það, hvernig allt hið viðurstyggilega í framferði fólksins sé reynt að rétt- læta með því, að það sé þjónusta við Venus og Bacchus og önnur heiðin goðmögn, og hvernig lifnaðurinn yfirleitt geri leikhúsin að kirkju djöfulsins. Það er ekki svo að skilja, að góðir og vitrir menn í heiðnum sið hafi ekki sumir hverjir verið búnir að koma auga á, hvað fram fór, en þá vantaði hinn heilaga eldmóð °g heitu sannfæringu, sem kirkjan átti. Til voru einnig hirkjumenn í fornöld, sem vildu leikhúsin ekki feig, heldur hugsuðu sér, að kristnir menn gengjust fyrir leiksýning- um, er tækju hinum heiðnu fram. Meðal þeirra var hinn frægi Arius, sem var bannfærður og rekinn úr kirkjunni fyrir kristsfræðikenningar sínar. Hvernig svo sem á því stóð, runnu öll áform um kristin leikhús út í sandinn. Tíminn var enn ekki fullnaður, akurinn ekki undirbúinn. Hin kristna kirkja kom leikhúsunum á kné. í þeirra stað komu farandleikararnir nú fram á sjónarsviðið, hörpuleik-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.