Kirkjuritið - 01.09.1953, Side 56

202
KIRKJURITIÐ
a. m. k. ekki minni en kommúnistaforingjans? Ég hefi átt tal
um þetta mál við marga hér, og allir hafa tekið því mjög vel.
Og hér fara sjómenn yfirleitt aldrei í róður fyrr en eftii
messutima. Það er þó spor í áttina. — Að lokum þetta: Hvers
virði er helgihald hvíldardagsins? Þessu svarar kaþólska kirkj-
an og sértrúarflokkarnir: Halda skaltu hvíldardaginn heilag■
an. Og þar er því fylgt eftir. En við svörum líka, lúterskir
þjóðkirkjumenn: Halda skaltu hvildardaginn . . ., en það er
næstum eins og eitthvað vanti á að boðorðið sé heilt hjá okkur
— nema þá hjá prestunum og fáeinum % safnaðanna.
Mig dreymdi sól,
eftir Robert Burns.
Mig dreymdi sól og brekku blóma,
blóm út sprungu daginn þann,
heyrði fagra fugla hljóma,
fram hjá kristalstraumur rann.
Himinn sortnar, hleypti brúnum,
hvirfilbylur sveigði trén.
Eikur streitast örmum lúnum,
undir svellur gruggað fen.
Morgunsár mér lék í lyndi,
leið mín bernska fjarri sorg,
þó löngu fyrir hádag hryndi
hús mín öll sem spilaborg.
Þó hverfult lán mig hafi svikið,
heitið fögru, efnt það skammt,
og björtum vonum burtu vikið,
ég ber mig karlmannlega samt.
SigurSur Norland þýddi.