Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.10.1964, Side 18

Kirkjuritið - 01.10.1964, Side 18
352 KIItKJURITIÐ liefur Iivorki áliuga á messuforminu eða boðuninni, né lieldur kenningum kirkjunnar. En þótt undarlegt megi virðast, segja menn sig samt ekki úr kirkjunni. Já, þeir fást ekki til að fara, þótt sumir þeirra séu alls ófróðir um kirkjumál og ef til vill andsnúnir kristindóminum! Hvers vegna lianga þeir í kirkjunni? Hvað vilja þeir hafa við liana saman að sælda? Svarið' er auðfundið. Þeir vilja lialda kirkjulegum siðvenj- um og atliöfnum: skírn, fermingu, hjónavígslum og jarð'ar- förum. Já, þessu og þar með búið. Ein megin hætta þjóðkirkj- unnar nú á dögum er í þessu fólgin. Ef heimshyggjufólk knnn vel kirkjulegum helgiathöfnum, án þess að’ það breyti nokkru afstöð'u þess til kirkjunnar, hlýtur eitlhvað að vera bogið. Það er erfitt að komast hjá að' játa þá óþægilegu staðreynd að' menn eru hættir að taka til greina jiær skyldukvaðir, sem fylgji* þessum atliöfnum. Alls konar fólk getur látið skírast og fermast, án jiess að slíkt skipti |>að' nokkru máli. Athafnirnar hljóta jiví að’ hafa misst jiami andlega mátt og skuldbindingu, sem þeim á að fylgja. Er málum svo komið, að kirkjan láti sér lynda að' vera ríkis- rekin siðastofnun og prestarnir eingöngu siðameistarar? I |>ví fellst liáski þjóðkirkjunnar nú. Yalda ríkis- og þjóðkirkjur vorar jiví hlutverki að vera sam- tímis þjóðkirkjur og kirkja Jesú Krists? ÞaS var þeim ætlað. Eigi jiað að takast verður kirkjan að standa við játning sína. Skýr játning og boðun er jiað eina, sem dugar í slíkum kring- umstæðum. Oss var því mjög til uppörvunar að hittast á stjórnarfundi LHS á Islandi og eiga, eins og ávallt á slíkum mótum, við’ræð- ur við systurkirkjur, sem standa á sama erfikenninga- og játn- ingagrundvelli. Kenningin um mælisnúru Ritningarinnar og hjálpræði trúarinnar verður að Iiljóma skýrl og sterkt í þjóð- kirkjum vórum svo að fagnaðarerindið heri sigurorð af allri þokukenndri alþýðutrú — og nái til samvizku og hjarta jijóð- arinnar. Þetta er ósk mín og kveðja til íslenzkrar kirkju og kenni- manna — og eins til norsku kirkjunnar og allra hinna systur- kirknanna.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.