Kirkjuritið - 01.10.1964, Síða 18

352
KIItKJURITIÐ
liefur Iivorki áliuga á messuforminu eða boðuninni, né lieldur
kenningum kirkjunnar. En þótt undarlegt megi virðast, segja
menn sig samt ekki úr kirkjunni. Já, þeir fást ekki til að fara,
þótt sumir þeirra séu alls ófróðir um kirkjumál og ef til vill
andsnúnir kristindóminum!
Hvers vegna lianga þeir í kirkjunni? Hvað vilja þeir hafa
við liana saman að sælda?
Svarið' er auðfundið. Þeir vilja lialda kirkjulegum siðvenj-
um og atliöfnum: skírn, fermingu, hjónavígslum og jarð'ar-
förum. Já, þessu og þar með búið. Ein megin hætta þjóðkirkj-
unnar nú á dögum er í þessu fólgin. Ef heimshyggjufólk knnn
vel kirkjulegum helgiathöfnum, án þess að’ það breyti nokkru
afstöð'u þess til kirkjunnar, hlýtur eitlhvað að vera bogið. Það
er erfitt að komast hjá að' játa þá óþægilegu staðreynd að'
menn eru hættir að taka til greina jiær skyldukvaðir, sem fylgji*
þessum atliöfnum. Alls konar fólk getur látið skírast og fermast,
án jiess að slíkt skipti |>að' nokkru máli. Athafnirnar hljóta jiví
að’ hafa misst jiami andlega mátt og skuldbindingu, sem þeim
á að fylgja.
Er málum svo komið, að kirkjan láti sér lynda að' vera ríkis-
rekin siðastofnun og prestarnir eingöngu siðameistarar? I |>ví
fellst liáski þjóðkirkjunnar nú.
Yalda ríkis- og þjóðkirkjur vorar jiví hlutverki að vera sam-
tímis þjóðkirkjur og kirkja Jesú Krists? ÞaS var þeim ætlað.
Eigi jiað að takast verður kirkjan að standa við játning sína.
Skýr játning og boðun er jiað eina, sem dugar í slíkum kring-
umstæðum.
Oss var því mjög til uppörvunar að hittast á stjórnarfundi
LHS á Islandi og eiga, eins og ávallt á slíkum mótum, við’ræð-
ur við systurkirkjur, sem standa á sama erfikenninga- og játn-
ingagrundvelli. Kenningin um mælisnúru Ritningarinnar og
hjálpræði trúarinnar verður að Iiljóma skýrl og sterkt í þjóð-
kirkjum vórum svo að fagnaðarerindið heri sigurorð af allri
þokukenndri alþýðutrú — og nái til samvizku og hjarta jijóð-
arinnar.
Þetta er ósk mín og kveðja til íslenzkrar kirkju og kenni-
manna — og eins til norsku kirkjunnar og allra hinna systur-
kirknanna.