Eimreiðin - 01.07.1926, Síða 70

EIMKEIÐIN
Áttaviltir fuglar.
Það hafa verið til undarlegir menn og konur, sem fáir e^a
enginn reyndi til að skilja. Fólk þetta var einu nafni netn
flakkarar, af því að það átti hvergi heima, og var algerleS3
háð miskun og gjafmildi meðbræðranna. Margt af fólki þessn
var afbragðs gáfum gætt, minnugt, frótt og skáldmælt. Pa
fór ekki alfaraveginn, en gekk sínar eigin krókabrautir, huSs
aði og talaði á sinn hátt, klæddist fáránlegustu tötrum
varð því fyrir spotti og aðhlátri annara manna. Það var ein^
og í þessu fólki byggi bundin orka, sem berðist af öllu a
við að losna, eins og áttaviltur, vængbrotinn fugl, sem reynir
að lyfta sér til flugs, en fellur jafnóðum til jarðar, vegna sai-3
sinna. Fátækt og misskilningur mannanna urðu þessum ein
staklingum óslítandi fjötrar; ekkert vopn beit þá nema siS
dauðans. Nú er þetta fólk ekki lengur til, það er útdautt ems
og Geirfuglinn. Einn af mönnum þessum, sem ég síðast sa
og bezt þekti, dó um síðastliðin aldamót. Um hann hafa a^UI"
skrifað þrjár konur, en engu hafa þær lýst í fari hans, nema
því sem skoplegt var. Mig langar því til að lýsa manni þesS
um nánar, því að mörgu leyti var hann merkur afburðamaðnr'
Þessi maður hét Hannes Hannesson og var af sumum ka
aður dalaskáld, en alment Hannes stutti. Það nafn þótti hormm
óvirðulegt og vildi aldrei við það kannast. Hann var kynia°^
úr Breiðafjarðardölum og ól þar allan aldur sinn. Hann
með lægstu mönnum sem gerast, ekki hærri en 14 ve .
piltur, sem meðalþroska hefur; leyndi þó nokkuð hæð> P
hann var gildvaxinn, brjóstið hvelft, þykkur undir hönd, krinS
leitur, vangafullur, ennið hátt og breitt, brúnamikill og nV
brúnabeinið, munnfríður, og hafði kampaskegg mikið, s
huldi hökuna, augun voru dökkgrá, fjörleg, og endurspeS ^
þau ávalt bros hans og sendu frá sér Ieiftrandi gleðiSel^_'
þegar vel lá á honum. En ef hann reiddist, skutu þnu
örvum haturs og fyrirlitningar jafnótt sem orðin flugu af lU
hans, sem hvorki voru þá mild né máttvana, og þótti il| ^
þeim að verða. En öllum var sjálfrátt að komast hjá óföS11