Eimreiðin - 01.01.1931, Side 23

eimreiðin
ÁVARP
3
l>vi er alt komið, að almenningur luigsi. A meðgn maður-
inn er ekki tekinn að hugsa er liann eins og skynlaus
skepnan. Vakni hann til umhugsunar, er hann lagður af stað
npp stigann, sem liggnr upp að fútskör almættisins. Lýð-
ræðið kemur víðast livar enn ckki að. hálfum notum vegna
/>ess, að með Iwerri þjóð eru það aðeins tiltölulcga fáir,
sem hugsa rctt og vilja vel. Og þessir fáu fá oft ekki notið
sin vegna þess, hve þeir gusa hátt, sem grynst vaða. Það
er skglda þjóðarinnar að leita uppi þá menn, sem réttast
hugsa og bczt vilja, til þess að fara með mál sín. Rikið
þarfnast einskis fremur en slíkra manna, og það cr skylda
»or þegnanna að sjá um, að þeir fái notið sin. íslenzka rík-
‘ð er ungt og lítt komið ói legg. Vér þurfum að hlúa að þvi
u allar lundir, vcrja það fyrir ágangi eigingjarnra fjár-
1> ógsmanna. Ef vér gerum það, erum vér að grundvalla
vora eigin gæfu og afkomenda vorra um aldir. Ef vér ger-
'r'iv er ckkert framundan nema glötun. Það cr
1 ln°tlegt að láta æsa sig upp um kosningar. Ríkinu er
I ny‘nn hagur að sliku. Velferð þess krefst rólegrur athug-
vnar. Viðfengsefnin vcrða því aðeins leyst, að gerhygli og
II vara, ásamt góðvild og fórnfýsi, einbeittni og réttsýni,
raði fferðum manna.
Limrciðin óskar að stofna með lcscndum sinum öflugt
xumband af sterkum og þróttmiklum hugum, sem þrá að
‘vgsa rétt og vilja vel. Hún vill vera sendiboði heilbrigðra
jugsana hvarvetna þar sem islenzk tunga er lesin og skilin.
f'j,rn tesan<Ia sinn telur hún starfsmann i þeim samvinnu-
e ugsskap, sem vill vinna að þjóðarheill án tillits til alls
n< n,a san»leika og sameiginlegrar velferðar. Hcnni væri
j>n l)v< milcill styrkur að ciga i hvcrri sveit og liverjum
^uupstað fleiri eða færri stuðningsmenn, sem létu henni
\ r,i ðl>ori' með nokkrum línum í ié þá hvatningu og styrk,
'j ■ * <ðVð ftytt fyrir ferðinni að hinu sameiginlega marki.
jnnarit stutt af góðum mönnum og konum um alt islenzkt
í'jóö'1'"" ^waroetna a nð geta orðið orknstöð fyrir islenzka
]jef'°^^,,T ðreiJting vcrður á því fyrirkomulagi, sem verið
hóf'r <l ^‘,nr<að‘nni l)au 36 éir, sem liðin eru síðan liún
j0£(, pongu sína. Slik breyting er óhjákvæmileg. Siðan éirið
lan ! "*] flJTsta heftið af Eimrciðinni var sent heim til ís-
t>ís ■ 'S’. Iefnr hún flutt skáldskap og fræðandi greinir um
ln< i, bókmentir, listir o. fl. og rökrætt ýms vandamál