Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1931, Blaðsíða 113

Eimreiðin - 01.01.1931, Blaðsíða 113
E|MREIÐIN MÆRIN FRÁ ORLEANS 93 Ve'. því að á móti þeim var sundurlaus aðall og duglitlir kon- ^n9ar. (Jndir lok 14. aldar var alt Norður-Frakkland á valdi tnglendinga, og nú var svo komið, að Orleans, lykillinn að uður-Frakklandi, var umsetin enskum herjum. Hinn duglitli • onungur, Harl 7., sat hnípinn í Chinon í Suður-Frakklandi, lnnan um dáðlausa hirðsnápa, sem skjölluðu hann með falsi e9 fagurgala. — Ef Orleans var tekin, var úti um Frakkland. lrkian hafði tekið höndum saman við Hinrik 5. Englakon- nn9 og studdi með alefli kröfur hans til konungdóms á Frakk- andi. Þjóðin var orðin leið á ófriði, henni var að verða sama an-. Hungursneyð og sóttir geisuðu um alt landið og eitur miklar milli Frakka innbyrðis. En þegar neyðin er stærst, r njálpin næst. Þegar öll von virðist úti fyrir frönsku þjóð- a> þá kemur henni til hjálpar ung stúlka, boðberi eins og ^endur frá himni. Þessi stúlka var Jeanne d'Arc — Jóhanna fa Art; — mærin frá Orleans, eins og Frakkar kalla hana veniulega. — n kuann^ ^ ^rc faeddist árið 1412 í Domremy, sveitaþorpi okkru í Lothringen. Hún var af gömlum frönskum bænda- um, og voru foreldrar hennar heldur vel efnum búnir. to° hjln2?n taldist í þann tíma til Burgund, sem þá var her- 1 a H æmi °2 naði auk þess yfir lönd þau, sem nú heita Hol- En 1 02,.^e^9Ía. Hertoginn af Burgund hafði gengið í lið með glendingum á móti Frökkum. Voru foreldrar Jeanne megnir stoðumenn Burgundar-hertoga, og í slíku andrúmslofti ólst Vganne dArc upp. Við vitum lítið um æskuár hennar. Hún sau 2eiin vera ^’a mo^ur sinni °9 hjálpa henni, j g?a °g spinna fyrir hana, og varð hún snemma vel að sér kun UI? !*venle9uni sýslum. í fæðingarþorpi sínu var hún al- se n fVrir ást sína til skynlausra skepna og góðsemi við þá, ará I1 -ir voru °9 sorgmæddir. — Þetta voru mestu eymd- brí ^ • rír ian<^ irennar og þjóð, æskuár hennar. Hún var No22,a þegar Hinrik 5. Englakonungur verður drotnari s) ..“r'Pralrklands, eftir orustuna við Azincourt. Þessi eilífa hlút'0 me^ öllum þeim bágindum og basli, sem af henni leiddi, blíðUr mikil °9 djúp áhrif á hina viðkvæmu og oq U n leanne. Henni hlýtur að hafa blöskrað varnarleysi þá r?^nlsskapur landa sinna og hefur ekki átt heitari ósk en Þ irelsa þá úr þeim nauðum, sem þeir voru í staddir. Yndj3j nun er 13 ára, fær hún vitrun frá himni. Það var einn út íS vorla9Í- Eftir miðdegisverðinn varð henni reikað sunqu r,a2ar® foreldra sinna. Sólin skein svo glatt, fuglarnir övöld SV-° Y.nciislega, alveg eins og þeir hefðu gleymt, að þeir u a stöðum, þar sem hildur var háð næstum daglega og Var um annað að tefla en líf eða dauða. — Það var
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.