Eimreiðin - 01.07.1938, Side 29

E1MRE1ÐIN’
ULLARMÁLIÐ
261
in-ga lánstraust þeirra erlendis og a6 íslenzk skip fengjust ekki
vátrygð, voru sett inn í samninginn ákvæði um það, að ei Is-
lendingar rnistu lánstraust á görnlum viðskiftastoðum þeirra,
skyldi brezka stjórnin sjá um að útvega þeirn lán upp á alt að
hálfri nriljón sterlingspunda í staðinn. Einnig skjldi hún út
Vega okkur önnur rdðskiftasambönd, senr við kynnunr að þurfa,
SVo sem striðsvátryggingar o. fl.
Þó þessi sanrningur virtist landinu að mörgu leyti hagstæður,
v°ru menn þá svo óvanir ríkisafskiftum, að nokkur fæð var logð
a sanrninganranninn, og konr hann ekki nærri þeinr samninö
nin, senr síðar voru gerðir við Breta, meðan á sti íðinu stóð.
Er samningunr var lokið gaf íslenzka stjóririn út lö0, ei
^önnuðu siglingar frá landinu, nema skip skuldbindu sig til að
Eoma við í Bretlandi, svo sem samningurinn gerði ráð tyrn.
Eretunr virtist stjórnin sanrt ekki lrafa gert nógu nrikið til að
hsegt væri að segja, að hún hefði uppfylt sinn hluta samnings-
ins, og þá Um sumarið stöðyuðu Bretar mörg skip, sem voru
á leið til íslands með síldartunnur og höfðu þau í haldi í Bret-
tandi, þangað til íslenzka stjórnin hafði sýnt betur sinn góða
vilja, nreð því að gefa út reglugerð þann 30. júní, um betri
lramkvænrd sanrningsins. Þann 28. júlí var bannað með annari
reglugerð að setja íslenzkar afurðir um lrorð í slup, nenra
þær hefðu verið boðnar umboðsmanni Breta í Reykjavík,
°g hann lrefði neitað að kaupa þær, eða ekki svarað innan
14 daga.
-Ánnar samningurinn við Breta, 24. febr. 1917. Síðara nrisseii
ársins 1916 jókst dýrtið óskaplega. Var þvi ákveðið að senda
nefnd til Bretlands skörnmu eftir áranrótin, aðallega til þess
nð fá verðlagsákvæðunr samningsins breytt. Var Bjorn Sig-
Ul'ðsson þá kominn til London senr verzlunarerindreki lands-
ins, og var hann að sjálfsögðu í nefndinni. Auk hans
v°ru þejr pétur A. Ólafsson, Carl Proppé og Páil
Sfefánsson, kaupmenn, og Richard Thors forstjóri. Gei ðu þeir
sanrning, sem dagsettur var 24. febrúar 1917. Var hann eins
°S sanrningurinn frá árinu áður, en gerðar nokkrar orðabrevt-
ingar í sanrræmi við kröfur þær, sem Bretar höfðu gert siðan
Eann hafði verið undirskrifaður. Verð var hækkað nokkuð á
islenzkunr vörunr, nenra á ull, þar senr það hélzt óbieytt.