Eimreiðin - 01.09.1966, Blaðsíða 104

I þessutn bálki eru tneðal annars birt bréf og gagnorðar umsagnir frd
lesendum um efni, sem EIMREIÐIN flytur, eða annað á dagskrá
þjóðarinnar. Bréfin séu sem stuttorðust, vegna rúmsins. Bréfritarar
láti fylgja nöfn sin og heimilisfang, en birta má bréfin undir dul-
nefni, ef þess er óskað.
Um margra ára skeið var fastur þáttur í Eimreiðinni, sem bar
ofanskráða fyrirsögn, og til nánari skýringar var sú smáleturgrein,
sem prentuð er neðanundir.
Þessum þætti er nú hleypt af stokkunum á ný.
Væntir Eimreiðin þess, að lesendur hafi hér eitthvað til málanna
að leggja nú eins og fyrrum, en þá voru tíðum athyglisverðar smá-
greinar í þessum dálkum — hugmyndir og áhugamál, sem lesendur
vildu koma á framfæri.
Ekki er þó til þess ætlazt, að þetta verði vettvangur venjulegra
dægurmála, en æskilegt að komi fram raddir, sem vakið gætu til
umhugsunar og umræðu um bókmenntir og önnur menningarmál,
sem ofarlega eru á baugi hverju sinni. En auk þess, sem ætlunin
er að hér birtist bréf og aðsendar smágreinar frá lesendum, munum
vér taka oss bessaleyfi, ef svo ber undir, og birta öðru hvoru raddir
úr öðrum áttum.
Tveggjti þjónn eftir ítalska skáld-
ið Goldoni; ómerkilegan samsetn-
ing frá endurreisnartímum ítalskr-
ar leiklistar, þýddum og staðfærð-
um af Bjarna Guðmundssyni.
Þarna fengu þó margir af nýliðum
Leikfélagsins gott tækifæri, sem
Arnar Jónsson einn reyndist mað-
ur til að notfæra sér. Gömlu garp-
arnir, Haraldur Björnson og
Brynjólfur Jóhannesson, voru iíka
í eldinum, og gáfu þeim ungu
ekkert eftir.
Boðað hefur verið á báðum
stöðum atburðaríkt leikár. Leik-
félag Reykjavikur æfir Fjnlla-
Eyvind af kappi, og er frumsýn-
ingar Jæirrar beðið með eftirvænt-
ingu.