Uppeldi og menntun - 01.01.1998, Page 116

Uppeldi og menntun - 01.01.1998, Page 116
UMHYGGJA OG AGI FARA SAMAN kennaranema hef ég auðvitað áhyggjur af því hvernig ég geti sem best búið nemendur mína undir starfið og því hvort ég geti gert eitthvað til að létta þeim lífið við kennslu og stjórnun bekkjar. Það geri ég auðvitað með því að kenna nemend- unum öguð vinnubrögð og með því að sýna þokkalegt fordæmi í þeim efnum. En það er sennilega ekki nóg. Helst vildi ég breyta vinnufyrirkomulagi grunn- og framhaldsskóla, einkum með því að draga úr hópkennslu og fyrirlestrahaldi. En það er heldur ekki nóg auk þess sem áhugi minn á því að breyta vinnubrögðunum þar kemur nemendum mínum að takmörkuðu haldi í veruleika dagsins í dag. Bókin Leiðbeiningar um aga til umhyggjusamra kennara er því kærkomin. Hún er eftir Marilyn E. Gootman sem er prófessor í kennaramenntun við Georgíuháskóla. Hún hefur starfað sem grunnskólakennari og ráðgjafi kennara og haldið fjölda námskeiða um margvísleg efni, svo sem um áföll og agastjórnun. Þessi bók fjallar einmitt um haldgóð ráð sem kennarar geta notað til að bregðast við þeim atburðum sem óhjákvæmilega verða í skólastarfi og stundum teljast óhlýðni og agabrot en eru oftar réttmæt og eðlileg uppþot barna og unglinga yfir smámunum sem gætu alveg sett fullorðna manneskju úr jafnvægi. Gootman byrjar bókina á því að benda á að flestir stunda kennslu vegna áhuga á börnum og unglingum og hún skrifar bókina fyrir slíka kennara. Hún fjallar um hugtakið agi hins umhyggjusama kennara sem felst í að kenna börnum að breyta rétt. Umhyggjusamur kennari setur mörk, veitir nemendum möguleika á að bera ábyrgð, leitast við að efla sjálfstraust nemenda og hjálpar þeim við að leysa úr vanda sem upp kemur, bæði um námið og samskipti. Umhyggjusamur kennari kennir nemendum sínum því að fara rétt að. Forsendur Gootman eru einkum þrjár: að kennarar séu hæfileikaríkar manneskjur sem nota kollinn, að börn séu ekki fædd slæm og að kennarar geti gert gæfumun í lífi þeirra barna sem búa við skort af einhverju tagi heima hjá sér. Gootman segir að með því að refsa sé nemendum í besta falli kennt að gera ekki það sem er rangt. Hún heldur því fram að vinsæl agastjórnunarkerfi, sem hafa náð verulegri útbreiðslu í Bandaríkjunum og mun verða reynt að setja á markað hérlendis, virki illa því að nemendur finni stöðugt nýjar leiðir til að trufla, ef þeir kæri sig um. Þessi kerfi byggjast gjarna á því að skilgreina „afleiðingar" (eiginlega hálfgert feluorð fyrir refsingu) sem tiltekin brot hafi undantekningarlaust í för með sér, í stað þess að þau séu metin hverju sinni. Gootman staðhæfir að engar einfaldar lausnir séu til í þessu efni og að kennarar verði einfaldlega að sætta sig við að aga- stjórnun taki bæði tíma og á taugar. Þar af leiðandi ver hún fyrstu köflum bókar- innar í að ræða skynsamlegar aðferðir við að setja reglur og viðmið. Hún leggur langmesta áherslu á að kennarar þrói skynsamlegt og skilvirkt vinnulag, til dæmis við frágang gagna, skiptingu milli viðfangsefna í kennslustund og gjöf fyrirmæla, en einnig að reglur um matarhlé, söfnun mjólkurmiða og þvíumlíkt séu skýrar. Þannig leggur Gootman áherslu á þær reglur sem snerta námið sjálft en einnig á festu í þáttum er snerta grundvallarþarfir okkar. Næstu kaflar bókarinnar fjalla um sjálfstraust, hrós og verðlaun, samskipti og hvernig á að fást við það þegar reiði brýst út. Hún fjallar m.a. um ólíkar gerðir svq- 114
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Uppeldi og menntun

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Uppeldi og menntun
https://timarit.is/publication/581

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.