Tímarit lögfræðinga - 01.12.1983, Síða 29

ræða á úrskurðum nefndarinnar, eru þær gerðar af höfundi og til-
færðar innan gæsalappa.
III.
Fyrsta kærumálið, sem nefndin úrskurðaði í gegn íslandi var kæra
Guðmundar Guðmundssonar og Trésmiðjunnar Víðis hf. út af lögum
um skatt á stóreignir nr. 44/1957 (Applieation No 511/59, Yearbook
3, p. 394). Úrskurður nefndarinnar var kveðinn upp 20. desember 1960.
Fyrir íslenzkum dómstólum hafði kærandi haldið því fram, að til-
tekin ákvæði laga nr. 44/1957 brytu 1 bága við 67. gr. Stjórnarskrár-
innar. Hafði honum orðið nokkuð ágengt í því efni. (Sjá Hrd. 1958,
bls. 753).
Fyrir nefndinni hélt kærandi því fram, að ákvæði laga nr. 44/1957
brytu í bága við 1. gr. I. Viðbótarsamnings við Mannréttindasátmál-
ann frá 20. marz 1952 svo og 14. gr. Mannréttindasáttmálans m. a. af
eftirtöldum ástæðum:
að skattlagningin bryti í bága við stjórnarskrána, —
að skattlagningin væri eignarupptaka, —
að skattlagningin væri óréttlát, —
að skattheimtan mundi ekki lækna meinsemdir íslenzks efnahags-
lífs, —
að álagning þessi væri ekki skattur í almennt viðurkenndri merk-
ingu þess orðs, —
að álagning þessi mismunaði mönnum og fyrirtækjaformum, —
að skattheimtan væri af pólitískum toga spunnin og miðaði að því
að höggva að rótum lýðræðisins í landinu.
Magnús Thoroddsen lauk lagaprófi 1959 og
stundaði síðan um eins árs skeið framhalds-
nám í réttarfari í Kaupmannahöfn. Hann varð
fulltrúi borgardómara 1960, borgardómari 1967
og hæstaréttardómari 1982, en hafði þá tvö
ár haft leyfi frá störfum til að vinna á skrif-
stofu mannréttindanefndar Evrópu í Strass-
bourg. Magnús hefur verið formaður réttarfars-
nefndar síðan 1982. — ( grein þeirri, sem hér
birtist, segir frá þeim 23 kærumálum, sem send
hafa verið mannréttindanefndinni vegna ætl-
aðra brota íslenska ríkisins á mannréttinda-
sáttmála Evrópu. öllum þessum kærum hefur
verið vlsað frá eftir mismikla athugun hjá
nefndinni.
231