Tímarit lögfræðinga - 01.12.1983, Qupperneq 59

1. Óumdeilt var, að 50. gr ætti við.
II. 1. Hafnað var kröfu kærandans Websters um bætur végna per-
sónulegra útgjalda.
2. Óumdeilt var að allir kærendurnir þrír höfðu orðið fyrir fjár-
tjóni og miska, sem bæta ætti. Einnig var óumdeilt, að bæta ætti máls-
kostnað kærenda í Strassbourg. Sumar kröfur voru hærri en boð af
hálfu Bretlands í sáttaviðræðum. Kröfurnar voru teknar til athug-
unar með tilliti til atvika allra og dómvenju. í dómnum koma fram at-
hugasemdir um, að það geti hugsanlega haft skaðleg áhrif, ef kostn-
aður verður hár í málum varðandi mannréttindasáttmálann.
III. Niðurstaða: Bætur úrskurðaðar vegna fjártjóns, miska og
málskostnaðar, en öðrum kröfuliðum hafnað.
I dómnum var vísað til 3 eldri dóma mannréttindadómstólsinns.
9. X GEGN BRETLANDI. 50. gr. (BÆTUR).
Dómur 18. október 1982. Málinu var vísað til mannréttindadóm-
stólsins 13. október 1980 af mannréttindanefndinni. Efnisdómur var
kveðinn upp 5. nóvember 1981 af deild 7 dómara eins og þessi dómur
um bætur.
Hinn ónefndi breski kærandi hafði á sínum tíma verið án síns sam-
þykkis vistaður á geðsjúkrahúsi. I efnisdómi sínum komst mannrétt-
indadómstóllinn að þeirri niðurstöðu, að kærandinn hefði ekki getað
höfðað mál þannig að fullnægt væri 5. gr. 4. mgr. mannréttindasáttmál-
ans, þar sem segir: „Hverjum þeim manni, sem svipur er frelsi með
handtöku eða varðhaldi, skal rétt að gera ráðstafanir til, að lögmæti
frelsisskerðingarinnar verði úrskurðað af dómstóli án tafar, og fyrir-
skipað sé, að hann skuli látinn laus, ef frelsisskerðingin er ólögmæt.“
1. Óumdeilt var, að 50. gr. gæti átt við. X var látinn, en búið tók
við kröfunum, a.m.k. þeim sem voru um bætur fyrir fjártjón og máls-
kostnað.
II. 1. Þess var getið í dómnum, að fyrir breska þingið hefði verið
lagt frumvarp um breytingar á lögum þeim, sem farið hafði verið
eftir, þegar brotið var gégn 5. gr. 4. mgr.
2. Ekki var talin nauðsyn til bera að ákveða bætur fyrir tjón eins
261