Tímarit lögfræðinga - 01.04.2003, Blaðsíða 16

Þar sem sönnunarbyrðin um það hvort upplýsingaskyldan hafi verið uppfyllt
hvílir á ábyrgðaraðila er við því að búast að slíkar upplýsingar verði oft veittar
skriflega enda þótt engin formskilyrði gildi um það hvemig upplýsingum er
komið á framfæri við hinn skráða. Ef upplýsingum er safnað frá hinum skráða
á eyðublaði, og fræðsla skv. 20. gr. veitt á staðlaðan hátt á eyðublaðinu, er ábyrgð-
araðila almennt auðvelt að sanna að upplýsingaskyldan hafi verið uppfyllt.
Þegar stjómvald fær munnlegar upplýsingar frá málsaðila og skráir þær
niður á grundvelli 23. gr. upplýsingalaga eða í samræmi við vandaða stjórn-
sýsluhætti bæri að færa einnig til bókar hafi upplýsingaskylda 20. gr. pul. verið
uppfyllt með því að gefa aðila munnlegar upplýsingar um þau atriði sem þar eru
upp talin.10
4.3 Hvaða upplýsingar á að veita hinum skráða?
I 1. mgr. 20. gr. pul. eru tilgreindar þær upplýsingar sem veita skal hinum
skráða þegar ábyrgðaraðili aflar persónuupplýsinga hjá honum.
I fyrsta lagi ber að veita upplýsingar um nafn og heimilisfang ábyrgðaraðila
og eftir atvikum fulltrúa hans. Samkvæmt þessu er því ekki nægilegt að veita
einvörðungu upplýsingar um nafn og heimilisfang /w///nía ábyrgðaraðila.
Þegar ábyrgðaraðili safnar upplýsingum skriflega eða í gegnum heimasíðu,
kæmu almennt fram upplýsingar á eyðublaði eða heimasíðunni um það hver
væri ábyrgðaraðili sem stæði fyrir vinnslu persónuupplýsinganna. Þegar það er
ekki ljóst með þessum hætti hver er ábyrgðaraðili verður að veita hinum skráða
upplýsingar um það.
I öðru lagi ber að veita upplýsingar um hver sé tilgangur vinnslunnar.
Samkvæmt ákvæðinu ber að veita hinum skráða nægilega ítarlegar upplýsingar
þannig að hann geti áttað sig á því til hvers upplýsingunum er safnað. Hinn
skráði á því að geta skilið hvernig fyrirhugað er að nota umræddar upplýsingar.
I þriðja lagi hvílir sú skylda á ábyrgðaraðila að veita hinum skráða frekari
upplýsingar að því marki sem þær eru nauðsynlegar, með hliðsjón af þeim sér-
stöku aðstæðum sem ríkja við vinnslu upplýsinganna, svo að hinn skráði geti
gætt hagsmuna sinna, sbr. 3. tölul. 1. mgr. 20. gr. pul. Samkvæmt 10. gr. tilskip-
unar 95/46/EB ber að veita slíkar viðbótarupplýsingar að því marki sem þær eru
„nauðsynlegar, með hliðsjón af þeirn aðstæðum sem ríkja við söfnunina, til að
tryggja hinum skráða að vinnslan fari fram á sanngjaman hátt gagnvart
honum“. I 3. tölul. 1. mgr. 20. gr. pul. eru talin upp þrjú dæmi um upplýsingar
sem þurft getur að veita:
a) I fyrsta lagi getur ábyrgðaraðila verið skylt að veita upplýsingar um
viðtakendur eða flokka viðtakenda upplýsinganna þannig að hinn skráði fái
skilið eðli og umfang vinnslunnar, sbr. a-lið 3. tölul. 1. mgr. 20. gr. pul. og c-lið
1. mgr. 11. gr. tilskipunar 95/46/EB. í 6. tölul. 2. mgr. 16. gr. pul. er að finna
10 Alþt. 2001-2002, A-deild, bls. 4530.
10