Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Blaðsíða 92

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Blaðsíða 92
92 sjer að gera og vildi helst skriða í eitthvert skúmaskot. Hon- um finst, að liann hafi orðið sjer til minkunar, að hann með |iessu hafi kastað einhverri rýrð og óvirðingu á sjálfan sig. Og i þessu er blygðunin einmitt fólgin; hún sprettur af særðu sjálfsáliti, er maður sjálfur heflr orðið valdur að. Maður hefir sjálfur sært sjálfshugð sína eða sóma- tilfinningu og bh'gðast sín nú fyrir eða manni gremst við sjálfan sig. En höldum dæminu áfram. — Ef til vill gremst manni að eins við sjálfan sig og heitir sjer því að fara betur að næsta sinni, rnissa ekki svona alla stjórn á sjálfum sjer. Og ef til vill vinnur maðurinn sig nú að þessu sinni npp úr feimninni, nær brátt fullum tökum bæði á sjálfum sjer og áheyrcndum sínum. Hann nýlur sín nú til fulls, svo að hann að loknum lestri er ánægður með sjálfan sig. En er áheyrendnrnir fara að klappa lof í lófa og þakka honum fyrir lesturinn, lætur hann lilið yfir og getur þó ekki alveg leynt ánægju sinni með sjálfan sig og alla frammistöðuna. Hann er með öðrum orðum all-drjúgur yfir sjálfum sjer. En drýgindin spretta af þvi, er mönnum finst eins og þeim hafi tekist upp, en eiga bágt með að leyna því og vilja þó ekki láta á þvi bera. Þau eru illa dulin sjálfsánægja. En einmitt þessi ánægja manna með sjálfa sig og frammistöðu sína vcldur því, að þeir finna all-mikið til sín og treysta sjer því belur eftirleiðis. Hugsum oss nú margþvældan fyrirlesara eða mælsku- rnann, sem hefir áunnið sjer hylli almennings. Honum verður litið fyrir að tala opinberlega og hann finnur hvorki lil feimni nje blygðunar, en hefir fullkomið vald og traust á sjálfum sjer og finnur jafnvel til yfirlætis sakir yfir- lnirða sinna, svo að hann er all-ófeiminn við að veitast að öðrum og gera jafnvel lílið úr þeim. Sjálfshugð þessa manns er orðin svo örugg, að hann hyggur, að hann geti frekar miklast en hitt vfir öðrum og að hann þurfi alls ekki að sjást fyrir í framkomu sinni. Yfirlætið er þvi fólgið í sjálfs- hreykni, er ællar sjer alls konar dul. Þannig eru þá blygðun, drýgindi og yfirlæti skilgetin af- kvæmi sjálfshugðarinnar. En vikjum nú að ástarhugðinni og einu afkvæmi hennar, afbrýðinni. Afbrýði. Iíarlmaður hefir fengið ást á konu og vill ná ástum hennar. En hann hefir einhvern grun um, að einhver geti eða hafi þegar orðið sjer hættulegur meðbiðill. Þá fyll-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.