Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Blaðsíða 28

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1918, Blaðsíða 28
28 legri aðgætni, þá eykur sjálfstraustið manni að eins hug og dug. Yonbrigði. Vonbrigðin koma skyndilega yfir mann, verka oftast nær á mann eins og pústur eða kjaftshögg, enda segir maður oft bæði í gamni og alvöru: »Þetta var Ijóta kjafts- höggið«. t*au koma manni til að hika og hafa gát á sjer. Og þau snúa huganum frá falsvonum og fánýtum ímyndunum að veruleikanum, eins og hann er, og fá menn því til að hafa betri gát á öllu eftirleiðis. Vonbrigðin vekja manni og oft óttablendni og kvíða, og komi þau títt fyrir, þá geta þau dregið kjarkinn úr manni, en ala þá oft beiskju og vonleysi í þess stað. Óttablendui og kvíði. Óttablendni og kviði skapa manni oft óþarfa áhyggjur, en á hinn bóginn knýja þau mann og til nýrra ráða og nýrrar umhugsunar. Sje kvíðinn hæfilegur, getur hann fengið menn til að fara gætilega og vel að ráði sínu. Sje hann aftur á móti úr hófi fram, rænir hann menn oft öllum kjarki. Hættir maður þá oft við alt saman og Ieggur árar í bát. Ef kviðinn verður að vana, snýst hann upp i beygjuhátt og kjarkleysi, er beygir af við hvern minsta andblástur og gerir mann næsta vondaufan um öll áform sín. Yondeyfð og vonleysi. Þegar maður er orðinn vondaufur um eilthvað eða vonlítill yíirleitt, dregur kjarkinn úr manni, en þetta gerir mann oft að síðustu að gauð og tápleysingja. Þar sem vonbrigðin koma skyndilega yíir mann, kemur vondeyfðin smátt og smátt, og vonleysið ekki fyr en öll von er úti. En áður en vonleysið lieltekur mann, kemur ör- væntingin oft yfir mann setn skjót og snögg geðshræring og bjargar manni þá oft út úr vandræðunum með örþrifaráð- um sínum. öi'vænting. Enda þótt venjulegast sje litið svo á örvænt- inguna sem einhverja hina hræðilegustu allra mannlegra tilfinninga, þá er hún það þó ekki nema í örfáum tilfellum. Það sem menn t. d. segja um í daglegu tali, að þeir ör- vænti um, er oft næsta lítilmótlegt, eins og t. d., að þeir komist ekki eitthvað nógu tímanlega. Um verulega örvænt- ing er að eins að ræða, þar sem eitlhvað mikið er í húfi og vonlaúst virðist þó orðið um það, eins og t. d. er um gjald- þrot, virðingamissi, ærumissi, hálfgert eða algert heilsuleysi eða hreint og beint líftjón er að ræða. Er hjer að eins tekið tillit til þessara alvarlegu tilfella, þar sem meira eða minna eða jafnvel alt er í húfi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.