Hlín - 01.01.1924, Qupperneq 67

Hlín
65
því upp, hvort hún megi ekki fá þennan rokk sem hún
tiitekur. Nei, það var ómögulegt, hann hafði ekki efni á
því. — En fyrir innan búðarborðið stóð maður og hlust-
aði á þetta samtal, það var fornvinur hennar, en ekki
þorðu þau að talast við, og rokklaus mátti hún fara úr
búðinni. En þegar búið er að bera á skipið og Póra,
ásamt hinu ferðafóikinu, var komin út á skipið, kemur
piltur hlaupandi með rokk vel umbúinn og segist eiga
að afhenda F*óru hann. »Ekki spurði jeg neins, því jeg
vissi frá hverjum hann var, en sárt þótti mjer að geta
aidrei þakkað gefandanum, jeg sá hann ekki framar.c
Petta eru að vísu smáatriði, en þau geta snert tilfinn-
ingar manns, engu síður en þótt stærri sýnist, en Þóra
Ijet ekki slíkt á sig fá og var jafnglöð, þegar hún kom
heim úr þessari ferð sem endranær.
Sem kunnugt er átti Póra góð og efnileg börn, og
fyrir þau lifði hún og stritaði, síglöð og ánægð, uns
kraftarnir þrutu. — Síðast fluttist hún til Helgu systur
sinnar að Hallsteinsnesi og andaðist þar.
Helga var mjög lík Póru enda voru þær tvíburar,
sama Ijetta lundin og þetta blíða viðmót, en hún þjáðist
af miklu heilsuleysi, en bar það með framúrskarandi þol-
inmæði og jafnaðargeði, og var síglöð, ef hún hafði viðþol.
Pau hjón, Samúel og Helga, voru orðlögð fyrir gest-
risni, og sjaldan bar þann gest að garði, að ekki mætti
hann til að fá að heilsa upp á Helgu, jafnvel þó hún
væri rúmliggjandi, og kom jafnan glaðari og fróðari af
þeim fundi. — Mjer er fyrir barnsminni, hve glöð jeg
var, ef jeg var send út að Hallsteinsnesi, allir voru svo
glaðir í viðmóti, og sjaldan fórum við krakkarnir tóm-
hent heim, enda voru þau hjón vel efnum búin. Pau
áttu ekki börn, en fóstruðu fjölda barna, sem öll urðu
nýt í mannfjelaginu, meðal þeirra var P. J. Thorsteinson
kaupmaður, sem margir kannast við sem góðan dreng
5