Hlín - 01.01.1924, Qupperneq 71

Hlin
69
leyfðu. — Nemendur höfðu ókeypis kénslu og húsnæði, og verk-
færi voru þeim lánuð leigulaust. — Kennari og nemendur bjuggu
algérlega í húsinu, sem námsskeiðið var haldið í, og höfðu sam-
eiginlegt mötuneyti. Námsmeyjar önnuðust heimilisstörfin sinn dag-
inn hver. Til þess að gera dvölina þarna sem allra útgjaldaminsta,
lögðu nemendur til matvæli frá heimilum sínum, að svo miklu leyti
sem hægt var. Var því hagað þannig, að hver nemandi legði sem
allra jafnast til fjelagsbúsins.
Oft var gestkvæmt á þessu nýja heimili að Arngerðareyri, enda
var ánægjulegt þangað að koma. Þar mátti sjá lífsgleði samfara
starfi. Enginn ferðamaður fór svo um þar, að hann ekki liti á vefn-
aðinn, og þeir, sem oftast komu, fengu altaf eitthvað nýtt að sjá.
Allir voru þarna velkomnir, og öllum tekið af gestrisni mikilli af
kennara og nemendum
Námsskeiðið stóð til 5. maí síðastl. og átti þá að enda með op-
inberri heimilisiðnaðarsýningu. En þann dag var norðan-stórhríð,
svo af sýningunni gat ekki orðið fyr en næsta dag, 6. maí.
Þegar verið var að safna saman vefstólagörmunum og undirbúa
þetta námsskeið, Ijetu margir sjer fátt um finnast, einkum karl-
mennirnir, og höfðu litla trú á því, að á þessa Iurka yrði unnið
nokkuð það, sem nútíðarfólk gæti notað, það yrði alt svo gróft. En
þegar þeir sömu menn fóru að skoða vefnaðinn á námsskeiðinu,
og sáu hve mikill og fjölbreyttur hann var, þá fóru skoðanir þeirra
að breytast. Þeir sáu eins og aðrir, að það sem þarna var ofið,
stóðst fyllilega samanburð við samskonar érlenda muni að útlits-
fegurð, en höfðu það framyfir að vera sterkari, ódýrari — og ís-
lenskir. Og jeg held að mjer sje óhætt að fullyrða, að það sje ein-
róma álit allra er vefnaðinn sáu, að hann þurfi að útbreiðast sem
skjótast um allar sveitir landsins og komast inn á hvert einasta
héimili.
Ungmennafjelagið naut styrks til námsskeiðsins frá Heimilisiðn-
aðarfjel. íslands kr. 300 og frá Hjeraðssambandi U. M. F. Vest-
fjarða kr. 100, auk samskotanna innsveitis* Það varð því nokkur
tekjuafgangur, þegar búið var að greiða allan kostnað við náms-
skeiðið, þó að ekkert kenslugjald væri tekið af nemendunum. Fje-
jagið hefir því ráðist í að kaupa handspunavjel (25 þráða), sém nú
er í smíðuui, því nauðsynlegt er, að spuninn gangi greiðlega, ef
um framtiðar vefnað er að ræða.
Neðri-Bakka, vorið 1923.
------------- Þórður Hafliðason.
* En það var drýgsti þátturinn, því námsskeiðið varð eðlilega nokk-
uð dýrt (um 1300 krónur);