Hlín - 01.01.1941, Blaðsíða 40

38
Hlín
langt og fluttu konunum í hinum dreifðu bygðum
margháttaða fræðslu. Hversvegna fjell þessi kensla
niður? — Ljetu konurnar sig það engu skifta, tóku því
þegjandi eins og svo mörgu öðru órjettlæti.
Kvennaskólarnir eru sagðir koma í staðinn. En þeir
ná alls ekki til þessara kvenna, sem jeg áður nefndi.
Til húsmæðranna, gömlu konanna og unglinganna.
Það er ágætt að tvítugu stúlkurnar fá verklega
fræðslu. — Skólar eru stofnaðir um land alt og mikið
fje til þeirra lagt, en mjer liggur við að segja, að það
mætti vera einum kvennaskóla færra og leggja fjeð
til umferðakenslu í öllum sýslum landsins. Það fje sem
einum skóla er ætlað, mundi nægja 20 ráðunautum!
En þó hægt væri af stað farið og þeir yrðu færri,
má ekki missa sjónar á takmarkinu, en það er að fá
umferðakennara í hverja einustu sýslu landsins.
En hjer á við, ekki síður en um hjálparstúlkurnar,
nema fremur sje, að leiðbeinandinn þarf að vera starfi
sínu vaxinn og vera mörgum kostum búinn: Hafa
mikla lífsreynslu, góðleik, lipurð, og helst af öllu vera
kunnugur á því svæði, sem farið er um. — Það eru
vandfundnar svona manneskjur, en þær eru þó til, og
það þarf að festa þær við starfið, ef mögulegt er, jafn-
óðum og þær berast manni upp í hendur og borga
þeim vel, lofa þeim að vera sem mest frjálsar og óháð-
ar í starfi, en láta þær hafa erindisbrjef að fara eftir og
gera þeim að skyldu að gefa ýtarlega skýrslu um starf-
ið jafnóðum.
Búnaðarfjelag íslands og búnaðarsamböndin eru
rjettir aðiljar með kaupgreiðsluna ásamt kvennasam-
böndunum, meðan Alþingi ekki skerst í leikinn. —
Smáfjelögin innan sýslnanna annast ferðalögin innan
hjeraðsins og kennarinn hefur að sjálfsögðu ókeypis
vist þar sem hann starfar.
Samband norðlenskra kvenna rjeðist í það á síðast-