Hlín - 01.01.1941, Blaðsíða 43
Hlín
41
stæSu þjóðflokkar stunda vefnað í einhverri mynd, og
við fornleifagröft hafa fundist leifar af vefnaði, sem
sannað er að hefur verið unnin fyrir þúsundum ára.
Elstu menningarþjóðir Austurlanda hafa stundað vefn-
að af miklu kappi og gera enn, og er vefnaður þeirra
heimsfrægur: (Persar, Egyptar, Gyðingar, Indverjar,
Kínverjar, Japanir). — Frá Austurlöndum breiddist
fjárræktin út og þar með vefnaðarkunnáttan.
Sigurður Hlíðar, dýralæknir, segir í bók sinni: „Sauð-
fje og sauðfjársjúkdómar: „Á 8. öld f. K. var mikil
fjárrækt í Grikklandi og fór mikið orð af fínullarvefn-
aðinum frá Milet.... Frá Róm náði ullarfjárræktin
til allra skattlanda hins rómverska heimsveldis og er
hægt að rekja ferilinn alla leið til Bretlands. — Márarn-
ir (Arabar) á Spáni reyndust hinir bestu fjárræktar-
menn og lögðu mikla stund á ullarvefnað“.
Márunum tókst að hreinrækta fjárkyn það, sem síð-
an hefur frægt orðið víða um heim (Merinófjeð). —
Ullin af fje þessu er með afbrigðum fín, sú fíngerðasta
í heimi, hrokkin og sterk, þanþoli hinna einstöku hára
er viðbrugðið. Fjeð er ákaflega ljetthært (40—50 þús-
und hár á ferþumlungnum), fremur smátt vexti og
viðkvæmt. — Þetta fjárkyn, og ýms afbrigði þess, hef-
ur breiðst út um alla Evrópu og þaðan til Ástralíu og
Ameríku. — Ástralía framleiðir nú, að sögn, helming
allrar þeirrar ullar, sem seld er á heimsmarkaðinum. —
Einna fínust ull af þessari tegund er af fjenu á sljett-
um Ungverjalands, þaðan koma hinir víðfrægu ullar-
kniplingar.
Öll ullarhár eru sköruð skjöldum: Hornplötum, sem
grípa hverja í aðra. Sú ull sem þjettasta hefur skildina,
er best til slits, hin lakari þar sem plöturnar eru gisn-
ari, en í þeim flötum brýst ljósið betur og er því meira
gljáandi (íslenska ullin).
Hinn norski ullarfræðingur eggjar landa sína lög-