Hlín - 01.01.1941, Blaðsíða 69
Hlín
07
Þegar vinnukonurnar spurðu okkur systkinin hvert
fyrir sig: „Hvort þykir þjer vænna um pabba þinn eða
mömmu“, þá svöruðum við öll: „Pabba og mömmu".
En Árni fjósamaður vatt spumingunni við með klók-
indum og kom mjer í mótsögn við sjálfan mig. Hann
spurði — og mjer þótti spurningin ill og óþægileg:
„Hvort þætti þjer verra að missa pabba þinn eða
mömmu þína?“ Þá svaraði jeg hiklaust: „Mömmu“. En
Árni sagði: „Þetta er ekki rjett. Það er miklu verra
fyrir þig að missa pabba þinn, því hver ætti að kosta
þig í skóla, ef hann fjelli frá?“ Jeg hirti ekki um að
ræða málið frekar, því Árni var vitur og gat vafið mín-
um röksemdum um fingur sjer og snúið öllu í villu. En
jeg vissi með sjálfum mjer, að jeg hafði svarað rjett.
Því þó mjer þætti afarvænt um pabba, þá var mjer
sárara um mömmu. Hann var altaf að yrkja og við
máttum ekki koma og trufla hann. En mamma var ætíð
okkar athvarf og mjer sjerstaklega, að mjer fanst, nema
í því eina áðurnefnda, sem jeg leyndi hana um. Hún
var verndarengillinn, öllum englum betri.
»Því hvað er engill úr Paradís
hjá góðri, göfugri móður?«
Sofffa Skúladóttir frá Odda.
í septembermánuði árið 1932 kom jeg til Reykjavíkur
í þeim erindum, meðal annars, að útvega kennara til að
taka að sjer forstöðu húsmæðranámskeiðs fyrir ungar
stúlkur, er Kvenfjelag Akurnesinga og Kvennadeild
Verklýðsfjelags Akraness ætluðu í sameiningu að
stofna til. — Húsnæði var fengið, nemendur fleiri en
að gátu komist, en kennari ófenginn. — Samkvæmt til-
vísun formanns K. í. (Kvenfjelagasambands íslands),
5*