Valsblaðið - 01.05.2003, Blaðsíða 13
Eftir Þorgrím Þráinsson
Ólafnr Stefánsson iþrottamaður ársins 2002
„Við ættum að hjálpa ein-
staklingum að vera með
góða siðvitund, hafa heild-
arsýn á lífið, efla sköpunar-
gáfuna, vera kærleiksríkir,
bera virðingu fyrir félagan-
um og vera sterkir í mót-
læti,“ segir Valsmaðurinn
og íþróttamaður ársins
2002, Ólafur Stefánsson í
viðtali við Valsblaðið.
„Ég gerði mér aldrei sérstaka grein fyrir
því að ég ætti möguleika á að verða
handknattleiksmaður í heimsklassa og
trúi því varla enn. Ég held að það sé oft
þannig að fólk, sent nær árangri í leik
eða starfi, er ekki sérstaklega meðvitað
urn að það sé að skara fram úr. Það er
miklu frekar að afreksmenn finni fyrir
því í umhyerfmu, hjá fjölmiðlum, fólk-
inu sem stendur þeim næst. Ég hef
reyndar aldrei upplifað mig sem
heimsklassa leikmann enda annarra að
dæma um það.“
Þetta segir Valsmaðurinn Ólafur Stef-
ánsson, íþróttamaður ársins árið 2002,
aðspurður í viðtali við Valsblaðið
hvenær hann hafi gert sér grein fyrir því
að hann hefði alla burði til að verða
heimsklassa leikmaður. Iþróttaferill
Ólafs hefur verið samfelld sigurganga
frá því hann óx upp úr hægra horninu í
stórskyttu og tæknitröll. Hann og jafn-
aldrar hans í Val urðu Islandsmeistarar ár
eftir ár, bæði í yngri flokkunum og
meistaraflokki og var ekki við öðru að
búast en að Ólafur rnyndi reyna fyrir sér
í meira krefjandi umhverfi. Hann gerðist
leikmaður Wuppertal í Þýskalandi fyrir 7
árum en gerði svo garðinn heldur betur
frægan með Magdeburg, undir stjóm Al-
freðs Gíslasonar. Hann varð ekki bara
Þýskalandsmeistari og Evrópumeistari
félagsliða heldur ennfremur valinn besti
leikmaður þýsku deildarinnar tvö ár í röð
— sem segir allt sern segja þarf um af-
reksmanninn Ólaf Stefánsson. Valsmað-
urinn hefur verið valinn í heimsliðið sem
og orðið markahæstur á Evrópumeistara-
móti landsliða. Samt virðist hann alltaf
einbeita sér að því að láta leikmenn í
kringunt sig blómstra, eigingirni er ekki
fyrir að fara hjá honum.
Um þessar mundir er Ólafur á sínu
fyrsta ári með spænska stórliðinu Ciudad
Real og þegar þetta er skrifað hefur liðið
ekki tapað leik í deildinni. Draumur hans
er án efa sá að verða Spánarmeistari og
skáka þar með hinu stórliðinu, Barcelona.
Þrátt fyrir mikla baráttu á Spáni eru krefj-
andi verkefni framundan með landsliðinu,
heimsmeistaramótið í janúar og Ólympíu-
leikarnir í Grikklandi á miðju sumri.
Að margra mati er Ólafur sér á báti
hvað varðar andlegan styrk og huglægan
undirbúning fyrir leiki. Flestir þjálfarar
gera sér grein fyrir því að fyrr en síðar
kemur að ákveðnum endapunkti hvað
varðar líkamlegt atgervi en það er
óplægður akur í þjálfun að vinna með
hina sálrænu hlið leikntanna. Valsblaðið
ákvað að þreifa á hjartslætti Ólafs, sem á
Valsblaðið 2003
13