Valsblaðið - 01.05.2003, Blaðsíða 45

Af spjöldum sögunnan
Loftmynd af Melunum í Reykjavík. Fyrstu fjórír vellir Vals eru merktir inn á myndina
og auk þess völlur íþróttasambands Reykjavíkur (ÍSR).
hafði lagt ríkt á við þá að sýna félagslyndi
og vera góðir hvorir við aðra. Gekk ég því
til hans og spurði í meðaumkunarrómi:
„Hafa þeir verið vondir við þig og rekið
þig úr leiknum?" Hann leit forviða á mig
og sagði: „Nei!“ „Af hverju ertu þá ekki í
leiknum?" Hann svaraði: „Eg er í leikn-
um, ég er markmaður og stend hér í gulli
(goal).“ Ég sá, að ég skildi ekki, sagði
samt ekki meira, en sá ekkert gull.“
Fyrsti Valsvöllurinn var vígður 6.
ágúst 1911. Sr. Friðrik vígði völlinn og
helgaði hann Drottni. Hann hélt ræðu og
skilgreindi staðalinn fyrir knattspymuna
í Val. „Fair play“ heitir vígsluræðan. Al-
þjóða knattspyrnusambandið (FIFA) tók
upp þráðinn 90 áruin síðar: „FIFA acti-
vely encourages Fair Play throughout the
football community. Every year, we org-
anize the FIFA Fair Play Day.“ Sr. Frið-
rik reis alla tíð hátt, en ef til vill reis
hann hæst -með drengjunum sínum í Val
sumarið 1911.
Valur fékk ekki lengi að njóta ávaxta
síns eríiðis, því 2 árum eftir að farið var
að nota völlinn voru lagðir yfir hann
jámbrautarteinar. Þeir einu sent lagðir
hafa verið í landinu. Járnbrautin flutti
grjót úr Öskjuhlíðinni í hafnargarðana
við Reykjavíkurhöfn. Það má því segja
að fyrsti Valsvöllurinn hafi orðið fyrir
járnbrautarlest. Valsmenn létu það ekki á
sig fá. Það var ekki um annað að ræða en
að gera nýjan völl. Fullir af áhuga fengu
þeir leyfi bæjarstjórnar til þess að flytja
sig um set, eða nokkru sunnar á Melana.
Þar var hreinsað grjót og gerður nýr völl-
ur á skömmum tíma. Sá völlur var þar
sem nú eru bílastæði Háskólabíós við
enda gömlu Loftskeytastöðvarinnar. A
þessum ámm var rnikið byggt og fleira
en höfnin. Loftskeytastöðin var byggð
1917 - 1918 og hjá henni 75 nietra hátt
mastur. Vildi þá ekki betur til en svo að
eitt af stuðningsstögunum, sem þurfti til
stuðnings mastrinu, varð að steypa niður
í miðjan Valsvöllinn. í aðeins þrjú ár
naut félagið þessa vallar. Það var líkt og
allar framfarir í Reykjavík gengju yfir fé-
lagið, í annað skiptið á 6 ámm missti fé-
lagið völlinn sinn. Ekki voru árar þó
lagðar í bát.
Melavöllur íþróttasambands Reykja-
víkur (ÍSR) hafði verið reistur 1911 og á
honum æfðu KR, Fram og Víkingur. Val-
ur var ekki meðlimur í ÍSR, sem hafði
hlutafélag um völlinn. Ekki kom til
greina að félagið fengi aðild að Mela-
velli ISR. Valsmenn, fullir af krafti og
gleði sem fyrr, héldu nú norður fyrir
jámbrautarlínuna og ruddu sinn þriðja
völl. Var hann að hálfu þar sem fyrsti
völlurinn stóð, en norðan við járnbraut-
arteinana og nær þeim stað er nú stendur
Þjóðarbókhlaðan. A þessum velli fengu
Valsmenn að æfa óáreittir í 7 ár. Árið
1925 fauk girðingin umhverfis gamla
Melavöll ÍSR og þar sem völlurinn sá
skagaði út í fyrirhugaða Hringbraut, var
ákveðið að flytja hann á Valsvöllinn
rniðjan! Svo enn vom yfirvöldin að verki
og lögðu þriðja Valsvöllinn í rúst. En fátt
er svo með öllu illt.
I stað hlutafélagsvallarins var byggður
bæjarvöllur, Melavöllurinn, sem stóð til
skamms tíma við Suðurgötu og Hring-
braut. Þriðji Valsvöllurinn varð að hopa
til suðurs undan framkvæmdum við nýja
Melavöllinn. Sú leið var fær þar sem
búið var að fjarlægja járnbrautarteinana.
Fjórði og síðasti Valsvöllurinn á Melun-
um var nákvæmlega þar sent sá fyrsti
hafði staðið. Auk þess að eiga þann völl,
einkum fyrir yngri flokka sína, átti Valur
nú sama rétt og önnur félög í bænunt til
nýja Melavallarins, sem nýttur var af
meistaraflokkum félaganna.
Framhald í nœsta Valsblaði.
Valsblaðið 2003
45