Valsblaðið - 01.05.2003, Page 38

Hljómsveitin Einsdœmi 30 árum eftir að
hún hóf leik á Seyðisfirði og er enn að.
Frá vinstri talið: Gísli Blöndal. Ólafur
Már, Magnús Einarsson, Ingólfur Steins-
son, Halldór Gunnarsson og Gylfi Gunn-
arsson.
Valsbandið á dansleik að Hlíðarenda
1992. Frá vinstri talið: Ólafur Már, Ótt-
ar Felix Hauksson, Guðmundur Frí-
mannsson og Dýri Guðmundsson. A
myndana vantar Einar Óskarsson sem
lék á trommur.
vinna í netagerð. Fljótlega fór hann að
leika fótbolta með strákunum á Seyðis-
firði með Hugin. „Mér fannst umgjörðin
um knattspyrnuna ekki nægilega góð hjá
félaginu og þrátt fyrir áhuga hjá strákun-
um var metnaðurinn ekki nægur að mínu
mati,“ segir Olafur ákveðið. „Ég lék nán-
ast óslitið með meistaraflokki Hugins í
knattspymu frá sumrinu 1972 til 1984 og
ég lék milli 150 - 160 opinbera leiki
með í deild og bikar. Ég spilaði yfirleitt á
vinstri vængnum og síðar vinstra megin
á miðjunni en ég er afskaplega mikill
vinstrifótarmaður, er nánast einfættur og
nota hægri fótinn nánast eingöngu til að
styðjast við. Ég þótti nokkuð sparkviss
með vinstri og hlutverk mitt var að mata
framherjana á sendingum auk þess að
setja eitt og eitt. Ég man t.d. eftir að hafa
skorað tvö keimlík mörk beint úr horn-
spyrnu með því að skrúfa boltann á
stöngina fjær. Þetta eru með mínum eft-
irminnilegu mörkum, sérstaklega þar
sem við unnum í báðum tilfellum leik-
inn,“ segir Olafur dreyminn á svip.
„Huginn lék yfirleitt í 3. deild og
stundum fengum við ágæta styrkingu
þegar strákar komu að sunnan og léku
með okkur. Ég kynntist á þessum árum
mörgum mjög skemmtilegum strákum
og þau bönd sem bundust á þessum árum
halda og ég hef ágætt samband við ýmsa
af þessum strákum. Félagsskapurinn í
kringum íþróttaiðkun er að mínu viti
ómetanlegur og hann fylgir mönnum yf-
irleitt inn í framtíðina. Ég var formaður
knattspyrnudeildar Hugins nánast allan
tímann og stóð m.a. að útgáfu á blaði fé-
lagsins og fannst það tilheyra alvöru fé-
lagi eins og ég þekkti frá Eyjum og Val.
Mér fmnst mjög mikilvægt að gefa út
ársrit félaga en það er ómetanleg heimild
um starfsemina" segir Olafur.
Aídrifaríkun handboltaleikur
Olafur var líka liðtækur í handbolta og
átti sú íþrótt eftir að breyta miklu í lífi
hans. „Ég lék fótbolta á sumrum en
handbolta á veturna og við unnum ófáa
Austurlandsmeistaratitla í handbolta og
tókum einnig þátt í Islandsmótum. Það
má segja að handboltinn hafi breytt
miklu í mínu lífi, en á handboltamóti fyr-
ir austan árið 1974 brákaðist ég á fingri
og ég þurfti að fara í fatla og gat því ekk-
ert unnið í netagerðinni. Það varð m.a. til
þess að ég snéri mér nánast fyrir tilviljun
að verslunarrekstri og ég keypti verslun-
ina Brattahlíð og starfaði þar sem kaup-
maður óslitið til 1984 þegar ég flutti til
Reykjavíkur. I Reykjavík hef ég bæði
unnið hjá Bræðrunum Ormsson og hjá
Hörpu, nú Hörpu Sjöfn og starfa nú sem
deildarstjóri heimilistækjadeildar hjá
Ormsson þannig að 1. mars á næsta ári
hef ég verið 30 ár samfellt í verslun og
viðskiptum."
í stjórn knattspynnudeildar Vals 1986
Árið 1986 hófust fyrir alvöru afskipti
Ólafs af félags- og stjórnunarstörfum í
Val. „Ég var beðinn að setjast í stjóm
knattspyrudeildar og var þar frá 1986 -
1993. Ég kom síðan aftur inn í stjómina
frá 1999 - 2002 sem formaður unglinga-
ráðs knattspyrnudeildar Vals. Þegar ég lít
til baka yfir stjórnarárin í Val, þ.e. 10 ár
samtals, þá finnst mér standa upp úr
starfið í unglingaráðinu, þrátt fyrir að á
fyrra stjórnartímabilinu hafi margir sætir
sigrar unnist, t.d. síðasti Islandsmeistara-
titill meistaraflokks karla 1987 og nokkr-
ir bikarmeistaratitlar, m.a. þrjú ár í röð
1990 - 1992. Valsmenn léku ógleyman-
lega leiki á þessum tíma, t.d. við Juvent-
us, Nantes, Mónaco og fleiri stórlið. Það
er einnig minnisstætt þegar við fórum
með Valsliðið í heimsókn til Seyðisfjarð-
ar sumarið 1992 og lékum þar við Hug-
in. Á þeim tíma var Valur bikarmeistari
og innan liðsins nokkrir okkar þekktustu
knattspymumanna sem léku einnig með
landsliðinu. Þessi heimsókn vakti mikla
athygli á Austurlandi, ekki síst vegna
þess að með okkur í för var Guðni
Bergsson, þá leikmaður með Tottenham.
Guðni spilaði með Hugin þennan leik á
móti félögum sínum í Val til að stykja lið
gestgjafanna. Mér fannst afar ánægulegt
að geta komið á Seyðisfjörð með eitt
sterkasta knattspymulið landsins á þeim
tíma til að leika gegn mínu gamla félagi,
Hugin og um leið eflt þau sambönd sem
ég tel að félög í Reykjavík eigi að rækta
við landsbyggðarliðin.
Knattspyrnu- og uppeldisstefna Vals
Það sem ber hæst á stjómarferlinum er að
mínu mati uppbyggingarstarf í unglinga-
ráðinu þar sem ég vann með mjög góðu
fólki að stefnumótunarvinnu og rekstri
yngri flokka félagsins. Hæst ber vinna
við knattsyrnu- og uppeldisstefnu Vals
sem unglingaráðið vann að og gaf út á
90 ára afmæli Vals 2001. Mér' fannst
alltaf vanta skýr markmið og leiðarljós
með starfi félagins. Ef við berum gæfu
til að vinna markvisst eftir nýrri knatt-
spymu- og uppeldisstefnu þá held ég að
við getum byggt upp mjög öflugt félag
að Hlíðarenda að nýju. Þá er lykilatiði að
unglingamálin verði í góðu lagi, bæði
stjómun og rekstur, öll umgjörð og ekki
síst þjálfun. Slæmt aðgengi háir hins
vegar í dag starfinu að Hlíðarenda að
mínu mati en ég hef miklar væntingar til
framtíðarskipulags að Hlíðarenda í sam-
ræmi við áætlanir um uppbyggingu á
svæðinu og ég tel að það skipti einnig
mjög miklu máli ef félagið á að ná sér á
strik aftur,“ segir Ólafur og fylgir orðum
sínum eftir af mikilli sannfæringu og tal-
ar opinskátt út frá eigin reynslu.
Kvennaboltinn ber hróður
knattspyrnunnar uppi hjá Val
um þessar myndír
Ólafi finnst greinilega ekki nægjanlega
vel hafa verið staðið að starfinu hjá Val.
Hann segir ákveðið: „Mér finnst ekki
hafa verið nægilega vel staðið að ung-
lingastarfi hjá félaginu um alllangan
tíma og það segir sína sögu að félagið
hefur ekki orðið íslandsmeistari í meist-
araflokki karla í 16 ár. Kvennaboltinn
38
Valsblaðið 2003