Morgunn - 01.06.1942, Side 14

8
MORGUNN
borgara Reykjavíkur, sem um all langt skeið hefir iðkað
sálfarir í vöku, að hann hefir hvað eftir annað getað sagt
frá því, sem hann sá, á þessum kynlegu ferðalögum, að
var að gerast annars staðar, og stundum í mikilli fjar-
lægð, og jafnvel tekizt að gera vart við sig, þar sem
hann var kominn í sálarlíkamanum.
Eitt dæmi, af fjölda mörgum vel vottfestum, langar
mig til að nefna um það, að sálfarinn verður sýnilegur
á fjarlægum stað, þar sem enginn átti von á neinu slíku.
Það er kona brezks fræðslumálastjóra, sem segir þannig
frá:
,,Ég átti heima í Skotlandi, en móðir mín og systur
mínar í Þýzkalandi, og ég var vön að heimsækja móður
mína á hverju ári. Einu sinni höfðu þó liðið svo tvö ár,
að ég gat ekki farið til hennar, en svo fékk ég tækifæri
til að fara, og ég ákvað óðara að takast ferðina á hend-
ur, enda þótt þær ættu enga von á mér, því að ég hafði
aldrei áður farið í heimsókn til þeirra að vorlagi. Ég
lagði af stað með gufuskipi frá Leith á laugardegi, og
um kl. 6 að kveldi þess sama dags varð ég altekin þeirri
undarlegu löngun að gera annarri systra minna vart við
mig, eins og til þess að búa hana undir komu mína. Ég
einbeindi hug mínum að þessu í h. u. b. tíu mínútur. Kl.
6 að morgni næsta þriðjudags kom ég að húsinu heima
hjá móður minni. Af tilviljun stóðu dyrnar opnar, svo
að ég komst inn, án þess nokkur yrði þess var. Þegar ég
kom inn úr dyrunum, varð önnur systir mín fyrir mér.
Hún sneri sér snögglega við, horfði á mig um stund,
starandi augnaráði, fölnaði síðan upp og féll í ómegin
í örmum mínum. „Við hvað ertu hrædd?“ spurði ég,
þegar hún vaknaði. „Ég hélt að ég sæi þig eins og Stin-
chen systir mín sá þig á laugardaginn", svaraði hún. Því
næst sagði hún mér frá því, að nákvæmlega á sama tíma
og ég var að einbeinja huganum til þeirra, hefði systir
sín séð mig koma inn um einar dyr og ganga inn um
aðrar að herbergi, sem móðir okkar var stödd í. Hún