Morgunn - 01.06.1942, Síða 19

M O R G U N N
13
bærasta verður að telja um þá hluti, vegna vitsmuna
þeirra, vísindalegrar frægðar og afburða þekkingar á
þessum efnum.
Enn ljósari merki hins yfir-venjulega og yfir-jarð-
neska uppruna bera þær dulskyggni- og dulheyrnar-
vitranir, sem jafnframt flytja forspár, er síðar rætast,
nm hluti, sem engum dauðlegum manni hefði til hugar
komið, að verða mundu. Eins og þegar ung, rússnesk
kona krýpur með tengdamóður sinni, að rússneskum sið,
við gröf nýlátins tengdaföður síns til þess að gera bæn
sína, og heyrir þá, sér til jafn mikillar skelfingar og
furðu, að rödd hins látna manns segir við hana: „Þú
átti einnig að verða ekkja, en þú munt ekki fá að njóta
þeirrar huggunar að geta beðizt fyrir við gröf sonar
míns“. Unga konan varð svo óttaslegin, er hún heyrði
þenna óvænta boðskap, að hún féll í ómegin. Spádóm-
urinn rættist mörgum árum síðar, og þó ekki með því
móti, sem eðlilegast hefði verið, að hann drukknaði og
likið týndist þann veg, heldur féll hann í hernaði á landi
og var kistulagður að venjulegum hætti, en á heimleið-
inni týndist líkkista hans og fannst aldrei aftur.
Hver var þessi dularfulla rödd, ef hún var ekki rödd
hins framliðna tengdaföður, sem búinn var að öðlast
hæfileika til þess í andlega heiminum, að lesa eitthvað
um framtíðina ljósara en jarðneskum mönnum er unnt?
Ef menn vilja leiða þessar merkilegu staðreyndir hjá
sér, eru þeir vitanlega sjálfráðir um það, en sé sál þeirra
■svo spurul um furðulega hluti, að hún leiti svars, er
'ongin önnur skýring á þeim fullkomin en sú skýring
spiritismans, að þarna séu framliðnir menn að verki og
að þessi fyrirbrigði — vitanlega engan veginn þau öll,
en mörg þeirra — sanni, að látinn lifir.
SANNANIR AF ÓSJÁLFRÁÐRI SKRIFT.
Ein þeirra sálrænu tilrauna, sem mikið er iðkuð, er
hin svo nefnda ósjálfráða skrift, eða andaskrift. Hún