Morgunn - 01.06.1942, Side 42

36
M O R G U N N

erindum. Þau fóru bæði inn í tilraunaherbergið mitt. og
þegar maðurinn minn opnaði dyrnar, var það fyrsta,
sem fyrir augu hans bar, að glerið á myndaramma bróð-
ur míns var alþakið letri. Hann kom hlaupandi með
myndina fram til mín. Það voru ekki liðnar fimm mín-
útur síðan ég fór sjálf út úr herberginu og þann tíma
hafði enginn komið inn í herbergið. Samt var nú komið
bréf til mín á glerið, með rithönd bróður míns, að svo
miklu leyti, sem ég mundi hana. Við leituðum nú uppi
gamalt bréf frá honum, og undruðumst stórlega, er við
bárum saman rithandirnar, hve líkar þær voru, einkum
hvað við kom stafsetnSngunni og myndun sumra staf-
anna. Undirskriftin var vafalaus, og stafirnir allir af
venjulegri stærð. Hann gerði allt af sérstakar villur í
stafsetningu, t. d. í orðinu ,,alright“, sem hann skrifaði
ævinlega ,,alwrite“, og sömu villurnar komu nú fram í
bréfinu á rammaglerinu.
Maðurinn minn ljósmyndaði þessa skrift, svo að við
gætum átt mynd af henni. Einnig innsigluðum við skrift-
ina undir öðru gleri og gerðum þetta loftþétt, en mér til
mikilla leiðinda sýnist skriftin samt sem áður vera að
smá fölna og mást út. Ljósmyndin var á sínum tíma
birt í tímaritinu Light. Að svo miklu leyti, sem við gát-
um gengið úr skugga um, virtist okkur letrið vera fram-
leitt með kalki eða krít, eða einhverju slíku efni. Merki
þess voru á glerinu og á skrifborðinu. Hvcrnig unnt var
að skrifa með kalkinu, án þess að búa fyrst til úr því
blek, get ég ekki sagt, og ég skil það ekki heldur, því að
sjálf hefi ég síðar reynt að skrifa með kalki á gler, en
ekki tekizt það.
Við urðum ekki fyrir neinni frekari reynslu í þessa
átt.
(Úr Twixt Earth and Heaven, eftir Annie Brittain).