Morgunn - 01.06.1942, Side 49

M O R G UNN
43
bað greinilega. Mér finnst það vera nokkrir mánuðir,
svona 4 til 5. Það getur líka verið meira eða minna.
Maðurinn virðist vera búinn að átta sig vel. Samt finnst
honum hann ekki vel öruggur". Ég spyr: „Hvað heldur
þú að hann vilji Hjálmari, heldur þú að það sé eitthvað
sérstakt?" Finna segir: „Hann kemur bara svona til
hans af því að þeir eru báðir úr sama landshluta, og
svo er hann að reyna að fá styrk hjá honum. Þið ættuð
að hugsa vel til hans. Það styrlcir hann“. Eitthvað fleira
töluðum við um piltinn, en ég man það ekki svo greini-
iftga að ég treysti mér til að skrifa það“.
Vesturgötu 48, Reykjavík, 6. júní 1941
Guðrún Jónsdóttir.
„Undirrituð vottar, að framanskráð er rétt.
Hansína Hansdóttir“.
í júnímánuði síðast liðnum, átti ég leið austur á Eski-
fjörð, aðallega til að heimsækja læknishjónin þar, Einar
Astráðs og bróðurdóttur mína, konu hans, Guðrúnu Guð-
mundsdóttur. Dvaldi ég hjá þeim í vikutíma. Hitti ég
þar marga góða menn og konur að máli. En síst vildi
ég láta undir höfuð leggjast að eiga tal við foreldra
Guðna sál. Magnússonar. Ég hitti þá svo óheppilega á,
að þau voru fyrir nokkrum tíma farin upp á Fljótsdals-
hérað, þar sem Magnús dvelur sem verkstjóri við vega-
gerð á sumrum og kona hans með honum. Varð mér
því ekki auðið að ná fundi þeirra. En þar sem mér var
kunnugt um, að þeim væri mjög umhugað að ná fundi
mínum og fá frekari upplýsingar, sendi ég þeim skrif-
lega umsögn mína um framanskráðan atburð, ásamt
staðfestum afritum viðkomandi vottorða. Og ennfremur
þessar línur:
Þar sem mér persónulega virðist mál þetta svo stór-