Morgunn - 01.06.1960, Blaðsíða 19
MORGUNN
13
fyrirbrigðum, sem spíritistarnir þekkja, svo sem lyftinga-
fyrirbrigði eða holdlegar birtingar framliðinna manna.
Þó sá ég einu sinni á jólanótt föður minn ljóslifandi
standa á bak við stól móður minnar. Ég reyndi að snerta
hann, en það var eins og hann væri umluktur af ísvegg,
sem mér var ekki unnt að komast í gegn um, og hönd
mín var dofin og blátt áfram ísköld í hálfa klukkustund
eftir þetta.
Það var snemma á þessu tímabili, að ég fékk mjög
sundurlausa orðsendingu frá föður mínum í einu bréf-
anna. Þó skildi ég það, að „bréfin, sem Arthur (hann er
bróðir minn og prestur) vantar, eru í skúffunni í skatt-
holinu .... þið bara finnið þau ekki .... undir skart-
gripnum á arinhillunni í fataherberginu mínu .... lyk-
illinn gengur að skrifborðinu mínu .... þýðingannikil
skjöl og bréf .... það er betra að þú farir til R—“. Ég
lét bréfið í umslag og sendi það til bróður míns, sem var
staddur í R—. Það kom upp úr kafinu, að bróðir minn
hafði farið til 0— til þess að ganga frá fjármálum föður
okkar, en hafði komið aftur heim, leiður og vonsvikinn
yfir því, að geta ekki fundið þar skilríki fyrir nokkurum
fjármálaatriðum, en vegna þess, að hann fann þau ekki,
stóð allt fast og ekkert var hægt í þessum málum að gera.
Þegar hann hafði fengið bréf mitt, fór hann upp á loft
í húsinu og fann þrjá lykla undir skrautgrip á arinhill-
unni, og einn þeirra gekk að skattholi föður míns. Þar
fann hann lykil, sem geldc að skrifpúltinu í skattholinu,
og eftir nokkra leit fann hann þar leynihólf, sem skipt
var í önnur hólf (skúffan í skúffunni), en þar var bögg-
ull, sem rauðum léreptsborða var bundið utan um. Utan
á fyrsta umslagið, sem þarna kom í ljós, var skrifað:
„Þýðingarmikið skjal, sem opnist eftir andlát mitt“, en
þar fyrir neðan voru bréfin, sem bróður minn vantaði.
Engu okkar var kunnugt um það, sem faðir minn
geymdi í skrifstofu sinni, jafnvel var það eins og sérstakt
virðingarmerki við móður okkar, þegar henni var hleypt