Morgunn - 01.06.1960, Blaðsíða 47
MORGUNN
41
og athafnasviði, þróast ýmislegt það, sem menn tala um
sem hversdagslegar fréttir, en í siðuðu, kristnu þjóðfélagi
ætti ekki að vera unnt að nefna kinnroðalaust. Vitanlega
eru hér ávextir af frækornum, sem áður hafa fallið, en
hringrásin heldur áfram og allur verður þessi óhugnaður
að nýjum fræum, sem í sál þeirra falla, er landið eiga
að erfa eftir oss. „Sæðið grær og vex“, undirvitundin
geymir áhrifin. Og ef vér kennum ábyrgðartilfinningar
gagnvart þeim, sem ungir eru að alast upp, þá gefur
samlíkingin af sáðjörðinni og mannssálunni ábyrgðartil-
finningunni margfaldan þunga.
Er ég egkk hér um bæinn eitt kveldið, eitt þessara
yndislegu vorkvelda, fyrir skömmu og sá fólkið hvarvetna
vera að voryrkjunni í görðunum við húsin, vaknaði með
mér löngun til að flytja hér það mál, sem ég hefi nú flutt,
og þó engan veginn svo vel sem skyldi .
Þú sáir, og í sál þína sá fleiri en þú. Á sínum tíma
fellur holdsfjöturinn af sál þinni, þá verða augu þín ekki
haldin, eins og augu lærisveinanna tveggja á leiðinni út
til Emmaus voru forðum og augu sjálfs þín eru að veru-
iegu leyti enn, og þá muntu sjá betur en nú garðinn, sem
þér var fenginn til að annast. Vera má, að þá verði skelf-
ing þín nokkur yfir sumu því, sem þú sér þá, að í garð-
inum þínum hefir gi’óið. En ég hygg, að undrun þín verði
meiri, undrun þín yfir því, hve margir hafa óvænt sáð,
og margir, sem þú hafðir ekki áður hugmynd um, að fræ-
korn ættu í garðinum þínum.
„Hvaðan kemur akri þínum illgresið?“ spurðu þjón-
arnir húsbónda sinn undrandi. En hann kvað óvinveittan
mann hafa verið þar að verki. Þeim fræjum, sem bera
þér ávöxt til böls, hafa óvinir þínir ekki verið einir um
að sá. Þar hafa einnig vinir þínir verið að verki. Ekki
af illum vilja. „Ég veit þó, sitt bezta hver vinur mér
gaf, og viljandi blekkti mig enginn“. Ég trúi því, að
fyrir handan dagsbrún dauðans fáir þú að lesa þetta mál