Morgunn - 01.06.1960, Blaðsíða 41

S?'a Jón Auðuns, dómpróf.:
Vorhugsanir um mannssálina
Útvarpserindi á Kveldvöku Bræöralags, 5. júní 1960
★
Fyrir nokkrum dögum lá leið mín allvíða um Reykja-
vík- Þetta var einn þeirra yndislegu vordaga, sem vér
höfum lifað marga á þessu vori, þegar vér kennum ilm
úr jörðu, líkt og Grelöð fann anga á Hrafnseyri fyrir
þúsund árum.
Jörðin var dásamlega fersk og ný. Vorblærinn bylgjað-
Jst í lofti, og mennirnir voru í samvinnu við vorið. Víðs-
vegar í görðunum við húsin voru konur og karlar að greiða
vorgróðrinum veg, hlynna nærfærnum höndum að ný-
giæðingnum. Og jörðin var þakklát fyrir þjónustu mann-
anna.
egar ég kom heim og fór að hugsa um að búa til flutn-
ings erindi fyrir útvarpskveldvöku Bræðralags, kristilegs
e ags stúdenta, var hugur minn þrunginn af þessum
vor egi, þessum vormyndum, og þá leitaði fast á hugann
saga, sem meistarinn, er margar fegurstu líkingar sínar
Sa ®’ro®ri’ sagði fyrir 19 öldum.
sæði^11] GÍSt- ^ vori °S segir frá manni, er sáir góðu
hei n* Ur SÍnn °S gen£ur síðan með verkafólki sínu
sá^111 -ii1 SVG^ns' ^eðan fólkið sefur, kemur óvinur og
lr 1 giesi í akurinn. Engan á bænum grunar þennan
a vei nað, en sæðið grær og vex. Og þegar akurinn
ur að spretta, kemur illgresið í ljós. Þá spyrja þjón-
rnir íusbóndann undrandi, hvaðan akrinum komi ill-
resi , en hann veit, að þetta hefir óvinveittur maður gert.