Morgunn


Morgunn - 01.06.1965, Side 63

Morgunn - 01.06.1965, Side 63
MORGUNN 57 Ég hygg, að erfiðleikar okkar á því að skilja tilveruna eftir dauðann, stafi að verulegu leyti af því, hvað við erum þrælbundin skynjunum skynfæranna og látum þær ráða hugsuninni. Við göngum yfirleitt út frá því sem sjálfsögð- um hlut, að allt sé í raun og veru eins og okkur sýnist það vera. Við teljum, að steinninn sé steinn og húsið hús með sínum greinilegu og ljósu efniseinkennum. Við segjum að þessi penni sé úr stáli og annar úr gulli, og að hann sé öld- ungis óbreyttur unz tímans tönn tekur að naga hann smátt og smátt. En í raun og sannleika eru það ekki hlutirnir sjálf- ir, sem við skynjum, heldur aðeins vissir eiginleikar þeirra og áhrif, sem frá þeim berast. Enda þótt veröldin virðist full af sýnilegum og áþreifan- legum hlutum, dauðum og lifandi, sem hver tekur sitt rúm og vara lítið eða ekki breyttir um lengri eða skemmri tíma, höfum við þó enga tryggingu fyrir, að þetta sé svo í raun og veru. Þetta eru skynjanaáhrif en ekki raunveruleikinn sjálf- ur. Ennfremur er það svo, að þessir aðgreindu hlutir sýnast þýðingarlausir einir út af fyrir sig. Ekki er unnt að skýr- greina nokkum hlut, nema í einhverju sambandi eða tengsl- um við aðra hluti. Með öðrum orðum: Samband og afstaða hlutanna innbyrðis er engu síður þýðingarmikið en hlut- irnir sjálfir. Eigindir hlutanna og afstaða þeirra til annarra hluta verður að fylgjast að. Þetta verður sérstaklega augljóst, þegar við lítum á þá heild, sem við kölium líkama okkar. Hann er samsettur af milljónum mismunandi fruma, sem mynda hin einstöku líf- færi og vefi. Ekkert af þessu hefur neitt verulegt gildi eitt út af fyrir sig og án alls sambands við þá lífrænu heild, sem það er hluti af. I raun og veru er það heildin, sem skapar þýðingu þeirra og eðlilegt samstarf. Hér stöndum við vissulega frammi fyrir miklum leyndar- dómi. Hvernig verður hún til, þessi margbrotna heild, og heldur sér við. Egg og frjó sameinast. örsmá fósturfruman skiptist og vex unz hún verður að líkama í allri sinni full- komnun, þar sem allt starfar í undursamlegu samræmi og
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.