Morgunn


Morgunn - 01.06.1965, Blaðsíða 63

Morgunn - 01.06.1965, Blaðsíða 63
MORGUNN 57 Ég hygg, að erfiðleikar okkar á því að skilja tilveruna eftir dauðann, stafi að verulegu leyti af því, hvað við erum þrælbundin skynjunum skynfæranna og látum þær ráða hugsuninni. Við göngum yfirleitt út frá því sem sjálfsögð- um hlut, að allt sé í raun og veru eins og okkur sýnist það vera. Við teljum, að steinninn sé steinn og húsið hús með sínum greinilegu og ljósu efniseinkennum. Við segjum að þessi penni sé úr stáli og annar úr gulli, og að hann sé öld- ungis óbreyttur unz tímans tönn tekur að naga hann smátt og smátt. En í raun og sannleika eru það ekki hlutirnir sjálf- ir, sem við skynjum, heldur aðeins vissir eiginleikar þeirra og áhrif, sem frá þeim berast. Enda þótt veröldin virðist full af sýnilegum og áþreifan- legum hlutum, dauðum og lifandi, sem hver tekur sitt rúm og vara lítið eða ekki breyttir um lengri eða skemmri tíma, höfum við þó enga tryggingu fyrir, að þetta sé svo í raun og veru. Þetta eru skynjanaáhrif en ekki raunveruleikinn sjálf- ur. Ennfremur er það svo, að þessir aðgreindu hlutir sýnast þýðingarlausir einir út af fyrir sig. Ekki er unnt að skýr- greina nokkum hlut, nema í einhverju sambandi eða tengsl- um við aðra hluti. Með öðrum orðum: Samband og afstaða hlutanna innbyrðis er engu síður þýðingarmikið en hlut- irnir sjálfir. Eigindir hlutanna og afstaða þeirra til annarra hluta verður að fylgjast að. Þetta verður sérstaklega augljóst, þegar við lítum á þá heild, sem við kölium líkama okkar. Hann er samsettur af milljónum mismunandi fruma, sem mynda hin einstöku líf- færi og vefi. Ekkert af þessu hefur neitt verulegt gildi eitt út af fyrir sig og án alls sambands við þá lífrænu heild, sem það er hluti af. I raun og veru er það heildin, sem skapar þýðingu þeirra og eðlilegt samstarf. Hér stöndum við vissulega frammi fyrir miklum leyndar- dómi. Hvernig verður hún til, þessi margbrotna heild, og heldur sér við. Egg og frjó sameinast. örsmá fósturfruman skiptist og vex unz hún verður að líkama í allri sinni full- komnun, þar sem allt starfar í undursamlegu samræmi og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.