Morgunn - 01.06.1965, Qupperneq 82

76
MORGUNN
þeir könnuðust við þá, sem frá var sagt og að þau nöfn
manna og staða, sem miðillinn nefndi, væru rétt. Var þetta
einkum gert til þess, að áheyrendur mættu fylgjast betur
með því, sem þarna fór fram og komast að raun um, hvort
miðillinn færi með rétf mál eða eigi.
Ég minnist þess ekki, að af öllum þeim sæg nafna, sem
miðillinn nefndi á þessum fundi, reyndist nokkurt vera rangt
að dómi fundargesta né heldur að skakkt væri farið með
ættartengsl oft í fleiri ættliði, sem þarna voru rakin.
Hvaða álit, sem menn kunna annars að hafa á spiritisman-
um og hvaða skýringar menn kunni að aðhyllast á svona
fyrirbærum, þá hygg ég, að engum heilvita manni, sem
þessa fundi sóttu, hafi getað blandazt hugur um það, að
þeirrar vitneskju, sem þarna kom fram varðandi hið fram-
liðna fólk, gat miðillinn ekki hafa aflað sér með venjulegum
hætti. Hann kann að hafa getað vitað einhver deili á 10—
20% af þessu fólki, en naumast meira. Margir höfðu látizt
fyrir hans minni, flestir höfðu lifað og starfað á fjarlægum
slóðum við miðilinn, sumt suður í öræfum, annað á Aust-
f jörðum, enn annað á Norðurlandi, Vestf jörðum eða á Suður-
og Suðvesturlandi. Aðeins örfáir voru úr Reykjavík eða þeim
slóðum öðrum, þar sem líkur voru á, að miðillinn hefði get-
að kynnzt þeim, á meðan þeir lifðu hér á jörð.
Það gat því ekki leikið á tveim tungum, að um dul-
skynjanir var að ræða. Að því leyti að minnsta kosti voru
fundir þessir harla athyglisverðir og merkilegir. Manni virt-
ist og hinir mörgu fundargestir yfirleitt vera mjög ánægðir
með árangur þessara funda. Margir hafa hlotið þar eftir-
minnilega reynslu og þeim þar orðið sjón og heyrn sögu
rikari.
Ég vænti þess, að þessir fundir og það, sem þar fór fram,
hafi vakið margan til alvarlegri umhugsunar um framhald
lífsins eftir líkamsdauðann og möguleikana á sambandi við
látna vini. Er það vel, því þetta er vissulega mál, sem hvern
einasta hugsandi mann varðar, og ef til vill meira en flest
annað.