Morgunn - 01.12.1975, Page 14

116
MORGUNN
sæi nýja sviðið og að það kæmi honum svona ókunnuglega
fyrir? Ekki var hans vitra kona i neinum vafa um það, að svo
hefði þetta verið.
Og ef það er nú svona, að svið næsta tilverustigs sé með
öllu ólíkt þvi, er okkur ber hér fyrir augu, er þá annað senni-
legra en að eitthvað svipað gildi um líf okkar þar? Hitt er
svo annað mál, að eðli okkar sjálfra virðist haldast óbreytt.
Persónuleikinn hreytist ekki við héðanförina. Um það eru
niðurstöður sálarrannsóknanna allar á einn veg. Líkamsdauð-
inn, sem ekki er annað en atburður á vegferð okkar, gerir
enga breytingu á eðlisfarinu. Og um annað atriði hygg ég að
ríki ein skoðun meðal sálarrannsóknarmanna: að á næsta
sviði séu önnur viðerni en þau þrjú, er við öll þekkjum, og
fyrir víst sannar stærðfræðin, að fleiri séu þau til. Mundi þá
ekki vonlítið að öðlast fullan skilning á lífinu þar, meðan við
erum háð okkar jarðneska likama?
En lofsverð er sannleiksleit slíkra manna sem Dr. Helga
Péturss. öll sannleiksleit er lofsverð. „Sannleikurinn mun
gjöra yður frjálsa.“
Helgi Péturss(on) var fæddur í Reykjavík árið 1872 og lést 1949. Hann
las náttúrufræði og landafræði í Kaupmannahöfn (1891-97) og fór að
námi loknu í rannsóknarför til Grænlands. Vegna svefnleysis í ])eirri ferð
biluðu taugar Helga um tíma, ])ótt hann lifði í Reykjavík til hárrar elli
við líkamshreysti.
Hann skrifaði merkilega doktorsritgerð um islenska jarðfræði (1905).
Þá reit harrn snjallar greinai’ um framþróunarkenningu Darwins, íslenska
náttúru, islensk skáld og íslenska tungu.
Um 1912 taldi hann sig hafa gert merkilegar uppgötvanir um eðli svenfs
og drauma. Þessar voru helstu niðurstöður hans: 1) að i svefni væri maður
hlaðinn aðkomandi lífsmagni, 2) að draumur í huga manns stafi venjulega
frá öðrum manni og 3) að þessi annar maður búi venjulegast á annari
stjörnu.
Á jiessum athugunum byggði hann siðar ])á heimspeki, sem hann ritaði
i bækur sínar NÝAL I (1919), ENNÝAL (1929), FRAMNÝAL (1941),
VIÐNÝAL (1942), ÞÓNÝAL (1947) og SANNÝAL (1950).
Helgi Péturss skrifaði einhverja þá fegurstu íslensku sem finnst á hók-
um.