Morgunn - 01.06.1977, Síða 21

TIIj syrgjandi manna . .
19
Vér störfum þá með fullri meðvitund í andlega líkamanum.
En, þegar vér hverfum aftur inn í jarðneska líkamann, virðist
hinum látna vini vorum, að vér föllum í fasta svefn, þvi jafn-
vel þótt hann sjái oss eftir sem áður, þá er eins og vér heyr-
um ekki til hans, og vér gegnum honum ekki, þótt hann ávarpi
oss. Það er að sínu leyti eins og þegar maður sofnar hér; vér
sjáum hvar hann er, en getum þó ekki haft tal af honum.
En þar eð menn muna sjaldnast nokkuð af því, sem fyrir þá
kemur á meðan líkaminn liggur í dvala, þá finnst þeim í
vökunni, að þeir hafi misst þá ástvini, sem dánir eru. Hins
vegar vita hinir látnu, að þeir hafa ekki misst þá, sem lifa
hér í heimi, því að þeir vita alltaf, hvað þeim líður. Breyting-
in er engin önnur en sú, að vér erum hjá þeim á nóttunni,
en ekki á daginn.
1 þessum líkama, sem vér höfum nefnt hér „hinn andlega
líkama“, (hann er annars vanalega nefndur tilfinninga- eða
sálarlíkami) koma tilfinningar vorar og hugarblær greinilega
i ljós. Þar af leiðandi sjá látnir menn greinilegast öll skap-
brigði vor og geðshræringar vorar. Þegar vér erum í glöðu
skapi, verða þeir þess undir eins visari; en það er þó ekki
víst, að þeir viti liver orsökin er. Og ef vér verðum harm-
þrungnir, þá sjá þeir það undir eins, þótt þeir viti ekki, hvað
harminum veldur. Þessu er vitanlega þann veg farið, aðeins
þær stundirnar, sem vér vökum, því þegar vér sofnum, getum
vér talað við þá eins og á meðan þeir voru í jarðneska líkam-
anum. Hér í heimi getum vér dulið hugsanir vorar og tilfinn-
ingar, en í æðra heimi er slikt ógjörningur, þar sem þær valda
sýnilegum breytingum á líkama vorum. Tilfinningarnar sjást
bezt, en þar eð margar hugsanir vorar eru nátengdar tilfinn-
ingunum, þá eru þær auðsæjar í öðrum heimi. Aftur á móti
eru hlutlausar hugmyndir ósýnilegar.
Þú munt nú segja, að sá andlegi lieimur, sem hér hefur
verið lýst, sé harla ólíkur þvi himnaríki eða helvíti, sem þér
hefur verið sagt að væri til. En það er þó víst, að sannleikur
felst á bak við kenninguna um báða þessa staði. Því, þó ekk-
ert helvíti sé til í raun og veru, þá má með sanni segja, að