Birtingur - 01.01.1964, Qupperneq 73

Mouches fjölluðu um. Það er vel hægt að
ímynda sér, að fordæmingin sé betra efni til
að fjalla um á listrænan hátt en hjálpræðið.
Hvað sem því líður, er Huis Clos framúrskar-
andi gott leikrit; fjölbreytilegt og þrungið
kynngimagni. Það er snilldarlega vel uppbyggt
til leiks, einkum fyrir smærri leikhús.
Á seinni árum hefur Sartres eingöngu snúið
sér að leikritagerð og fjalla öll síðari verk
hans um þjóðfélags- og stjórnmálaleg vanda-
mál. Siðfræðina hefur hann alveg lagt á hill-
una sem sjálfstætt vandamál.
Leikhúsið er þjóðfélagsleg stofnun og áhrifa-
ríkt tæki til þess að koma á framfæri stjórn-
málalegum hugmyndum, og því hefur hann
valið sér leikritsformið til að túlka hug sinn.
Samt má segja sem svo, að eftir að hann hætti
að trúa á hjálpræði eða lausn í listinni og hug-
ur hans beindist inn á aðrar brautir, hafi bók-
menntagildi verka hans rýrnað. Eginlega hef-
ur aðeins eitt stórverk komið frá Sartre sein-
ustu árin, Le Diable et le bon Dieu, og mætti
nefna það til andófs þeirri niðurstöðu að hinn
skapandi listamaður í Sartre hafi orðið að lúta
í lægra haldi fyrir kennimanninum og þrætu-
bókarmanninum.
Maurice Cranston, Encounter 1962.
birtingur
69