Vera


Vera - 01.10.2002, Blaðsíða 49

Vera - 01.10.2002, Blaðsíða 49
finningalega óstöðugar, en vilja ekki að maki sinn búi yfir sömu eiginleikum. Meirihluti karla telur sig sjálfsörugga. Ríflega þriðjungur þeirra telur sig vera agaða, fjórð- ungur þeirra telur sig vera við- kvæma og þola illa sársauka. Fimmtungur hræðist áhættu og einhverjir telja sig tilfinningalega óstöðuga. Eins og konurnar vilja þeir metnaðargjarnan maka. Helmingur þeirra vill að makinn sé uppfinningasamur og aðeins færri vilja agaðan maka. Tæplega fjórðungur vill að makinn só við- kvæmur. Fæstir vilja maka sem hræðist áhættu, er óframfærinn eða tilfinningalega óstöðugur. Mýtan um að líkur sæki líkan heim á því ágætlega við um karla og þeirra makaval. í sem grófustu dráttum vilja þeir maka sem býr yfir sömu eiginleikum og þeir sjálfir. Það bendir til þess að ákveðið jafnræði ríkji milli hjóna. Þó er athyglisvert að karlar telja sig ekki óframfærna en einliverjir þeirra vildu Heimsyfirráð í einn dag - síðan dauði Konur vilja maka sem þær telja betri á einhvern hátt en þær telja sig sjálfar vera. Auðvelt er að koma með getgátur um hversvegna konur eru með þessar (rang)hugmyndir í kollinum. Þegar fjallað er um launa- mun kynjanna til dæmis er stöðugt verið að hamra á því að konur skorti sjálfstraust. Samkvæmt könnuninni telur einungis þriðjungur kvennana sig vera líkamlega aðlaðandi, tæplega helmingur karlanna telur sig hinsvegar vera líkamlega aðlaðandi. Þriðjungur kvennanna er oft döpur. Yfirgnæfandi meirihluti þeirra telur sig vera skynsamar og næmar fyrir tilfinningum annarra. Samkvæmt þessari lýsingu er auð- velt að sjá fyrir sér háða og styðjandi eiginkonu, alltaf í megrun hald- andi að kílóin fimm farin af lærunum muni auka við líkamlegt að- dráttarafl sitt. Er ekki líka skynsamlegt að borða fitusnautt og trefja- samt ofram- Samkvæmt könnuninni telur einungis þriðjungur kvennana Annað^sem s'9 vera l'kamlega aðlaðandi, tæplega helmingur karlanna kom talsvert telur sig hinsvegar vera líkamlega aðlaðandi. á óvart er að konur leggja mikla áherslu á að maki þeirra só metnaðargjarn, hátt í 90 af hundraði vilja að það eigi vel eða mjög vel við maka sinn. Einungis rúmlega 70 af hun- draði karla telja sig hinsvegar vera metnaðargjarna. Ef gengið er út frá því að konur giftist körlum (gagnkynhneigt hjónaband) mun verða umtalsverður skortur á metnaðargjörnum körlum innan skamms þegar hinar giftingaróðu konur fara í metnaðargjarna karl- mannsleit. ríkt? Kanna þyrfti hvort íslenskar konur séu almennt of feitar með hægðatregðu. Fleiri konur en karlar töldu þó að þær gætu látið alla sína drauma rætast. Ætli draumarnir um hvítan kjól, óskipta athygli í einn dag og hlýju hjónasængur sóu þeir draumar sem konur telja að þær geti látið rætast? Heimsyfirráð í einn dag eða dauði. Heimsyfirráð í einn dag síðan dauði? Brúðurin er jú miðpunktur athyglinnar á sjálfan brúð- kaupsdaginn samkvæmt snyrtivöruauglýsingu einni. Niðurstaða rannsóknarinnar er sú að nútímabrúðkaup séu ein af leiðum kapítalismans til að arðræna einstaklinga, þá sérstaklega kon- ur, sem augljóslega eru grösugri akur að plægja þegar kemur að brúð- kaupum og undirbúningi þeirra. Konur eru arðrændar af brúðkaups- iðnaðinum, þær eru markhópur brúðkaupsiðnaðarins. Þær eru arð- rændar í hjónabandi, með ólaunaðri vinnu sinni á heimilinu. Líkja má brúðkaupsiðnaðinum við sníkjudýr sem leggst á konur og mergsýgur þær. Kona í hvíturn brúðarkjól er eins og marengsterta. Hvenær verður farið að búa til brúðartertukjól? Þá væri tertan bökuð utan um brúðina og að lokinni athöfn væri bókstaflega hægt að éta hana. A sarna hátt og brúðkaupsiðnaðurinn étur brúðir inn að beini. Hvað tekur svo við? Ei- líf vonbrigði með makann sem eftir allt saman virðist ekki í stakk bú- inn að bæta því við sem vantar upp á. Eftir þrjú ár vaknar Öskubuska á öskuhaugunum. Rétt búin að merja síðustu Visa brúðkaupsraðgreiðsluna og tilbúin í slaginn á ný. 49
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.