Vera - 01.10.2002, Blaðsíða 59

Auður Aðalsteinsdóttir
Sunddrottningin Kolbrún Ýr
Kolbrún Ýr Kristjánsdóttir er aðeins 19 ára en hefur æft sund í 13 ár. Hún á
fjölda íslandsmeta en segir að það skipti máli að hafa alltaf ný markmið að
stefna að. Kolbrún Ýr fór á síðustu Ólympíuleika í Sydney árið 2000 og stefnir á
þá næstu árið 2004. Hún lætur það ekkert á sig fá að hún þurfti að gangast und-
ir hjartaaðgerð fyrir hálfu ári og segist bjartsýn á framhaldið.
„Ég er búin að standa í stað í svolítinn tíma en þetta er allt
að koma. Það er oft talað um öldudali og toppa og nú er
það spurningin um að lifa öldudalinn af," segir Kolbrún.
Arangur hennar hefur þó verið nokkuð góður undanfarið
og í september fékk hún styrk sem Olympíusamhjálpin
veitir sjö íslenskum íþróttamönnum sem möguleika eiga á
því að ná keppnisrétti á Olympíuleikana í Aþenu árið
2004. „Styrkurinn er ætlaður til að mæta kostnaði við að
fara á mót erlendis, sjúkraþjálfun og ýmsu öðru sem teng-
ist sundinu. Sundæfingar, skóli og vinna fara illa saman
og nú í haust hætti ég að vinna með æfingum og skóla til
þess að geta einbeitt mér meira að sundinu," segir Kolbrún
og bætir við að það sé mikil viðurkenning að fá þennan
styrk, ekki síst í ljósi þess að hún þurfti að fara í aðgerð
vegna hjartagalla fyrir aðeins hálfu ári.
Hjartaaðgerð í apríl
„Ég var með aukarás í hjartanu þannig að við álag mynd-
aðist hringrás í hjartanu. Súrefnisupptaka var lítil og þetta
þýddi að ég kornst aldrei yfir ákveðinn áreynsluþröskuld.
Ég var búin að finna fyrir þessu í svona þrjú ár þegar ég
var svo heppin að það náðist af mér hjartalínurit á meðan
ég var í kasti. Þá kom þetta í ljós."
Kolbrún fór í hjartaþræðingu hér heima í janúar en
læknunum tókst þá ekki að brenna fyrir aukarásina. „Þetta
braut mig svolítið niður. Aðgerðin stóð lengur en áætlað
var, í um fimm tíma, og hún var mjög erfið því það voru
send rafboð í hjartað sem framkallaði hjartsláttartruflanir,"
segir Kolbrún. Hún fór svo aftur í aðgerð í Noregi í apríl og
þá tókst aðgerðin á innan við tveimur tímum. Kolbrún
æfði af fullum krafti milli aðgerðanna og tók einnig þátt í
íslandsmeistaramótinu innanhúss í mars. „Ég vann allar
greinarnar mínar þar og var nálægt Islandsmetinu mínu í
100 metra baksundi. Þetta gekk eiginlega alveg ótrúlega
vel."
Góður árangur á erlendum mótum
Kolbrún tók sér vikuhlé eftir seinni aðgerðina og hóf svo
æfingar að nýju. Hún segist finna mikinn mun á sér, sér-
staklega eftir að æfingar hófust eftir sumarfrí. „Ég finn
hvernig ég næ að hækka áreynsluþröskuldinn og mér líst
mjög vel á framhaldið. Það stendur náttúrulega upp úr að
hafa farið á Olympíuleikana þó að árangurinn hafi ekki
verið nógu góður þar," segir Kolbrún Yr um sundferil sinn
hingað til. „Þetta var í raun ótrúlegt, maður er vanur
minni mótum en þarna var ég að synda fyrir framan 18
þúsund manns, fyrir utan alla sem voru að horfa á þetta
um allan heim. Sem betur fer var ég búin að keppa mikið
erlendis og það var góður undirbúningur. Og nú
hef ég reynsluna. Evrópumeistaramót unglinga í
Moskvu árið 1999 er líka minnisstætt en þar
náði ég fimmta sæti í 50 metra skriðsundi en það
er besti árangur sem íslensk stelpa hefur náð á
Evrópumeistaramóti unglinga hingað til. Og í
desember sl. var Evrópumeistaramót í 25 metra
laug í Antwerpen. Þar náði ég fjórtánda sæti í 50
metra flugsundi."
Kolbrún fer næst á Evrópumeistaramót í des-
ember og stefnir á að komast í úrslit þar. Stúlkur
virðast detta snemma út úr sundíþróttinni og er
það stundum skýrt með því að þær þroskist fyrr
líkamlega en drengir og nái því sínum toppi fyrr.
Kolbrún Yr er með þeim elstu í landsliðinu en
hún segist ekki vera á leiðinni að hætta.
Innilaug í Laugardal mun
breyta miklu
„Ef fólk kemst í landsliðshóp og til útlanda að
keppa helst það frekar við efnið," segir hún. „Ég
byrjaði snemma að ná góðum árangri og það
skipti miklu máli fyrir mig því það er svo margt
annað í boði sem þarf að fórna fyrir sundið. Þess
vegna er mikilvægt að sjá árangur. Það skiptir
líka miklu máli að fara á stórmót, jafnvel bara
sem áhorfandi, til að fylgjast með og sjá allar
stjörnurnar. Við erum oft að bera okkur saman
við nágrannalöndin en aðstæðurnar eru allt aðr-
ar. Hér æfum við til dæmis úti allan ársins hring
sem þekkist varla erlendis og margt í kringum
sundfólk þar er töluvert betra en við eigum að
venjast. Það verður mikill munur ef við fáum al-
mennilega innilaug í Laugardalnum og ég held
að þá munum við sjá miklar framfarir."
Kolbrún segist telja að sundið sé á uppleið á
Islandi. „Það er mikið af ungum krökkum að
koma inn og margar 11 til 12 ára stelpur að
synda á hörkutímum."
En hvers vegna sund?
„Ég held að það hafi margir búist við að ég færi í
fótbolta,” segir Kolbrún. „Öll fjölskyldan er í fót-
bolta en hann hefur aldrei heillað mig. Kannski
á svona hópíþrótt ekki við mig, að þurfa að reiða
mig á aðra. Sundfólk er líka fyrst og fremst að
keppa við sjálft sig, að reyna að bæta tímann
sinn. En í sundinu er samt sem áður mjög góður
félagsskapur og það skiptir líka miklu máli."
59