Vera


Vera - 01.10.2002, Blaðsíða 64

Vera - 01.10.2002, Blaðsíða 64
Sigríður Anna: Alþjóðavæðingin er á fljúgandi ferð og verður alls ekki stoppuð. Alls kyns spurning- ar hafa vaknað varðandi menn- ingarmál, tungumál o.fl. og til hvers alþjóðavæðingin leiði á því sviði - það eru líka mjög heill- andi spurningar. Þórunn: Eg vil taka undir með Sigríði, þessi umræða um fjöl- breytileikann er mjög mikilvæg. Það er auðvitað ýmislegt í fjöl- breytileika mannkyns sem er í hættu, rétt eins og í náttúrunni. Mér finnst einmitt eins og al- þjóðavæðingin kalli fram að fólk reyni miklu frekar að leita upp- runa síns og það sé meira meðvit- að um hvert það sé, án þess að miklast af því. Maður þarf að vita hver maður er til þess að geta staðið föstum fótum í heimi sem er á fleygiferð. Jónína: Þær breytingar sem við erum að sjá og hafa endurspeglast í kosningabaráttunni á Norður- löndum á síðustu misserum þar sem fjöldi innflytjenda er orðinn slíkur og vandamálin svo stór. Þá förum við að sjá andstæðinga inn- flytjenda, alþjóðavæðingar og fólksflutninga vegna þess að þró- unin er farin að skerða hagsmuni. Þá breytist pólitísk afstaða fólks gagnvart fjölmenningarlegum samfélögum. Sigríður Anna: Já, það er þá líka vegna þess að í þeirri viðleitni að taka vel á móti innflytjendum hef- ur einhvers staðar verið farið yfir einhverja línu {...eða ekki nógu margar línur, skýtur Jónína inní). Já, þegar þeir sem fyrir eru í land- inu segja: Nú er nóg komið, nú finnst okkur að verið sé að ganga á okkar hlut. Þetta er það sem hef- ur verið að gerast t.d. í Danmörku, Svíðþjóð og Noregi, réttlætis- kennd fólks er misboðið. Við verðum líka að horfast í augu við að það liggur í eðli mannsins að leita betri lífskjara. Þórunn: Við verðum að gera okk- ur grein fyrir því að sumum hlut- um stjórnum við ekki. Það hefur enginn getað stjórnað fólksflutn- ingum milli álfa eða landa í gegn- um söguna. Þar eru efnahagslegir þættir að verki og auðvitað er fólk að flýja fátækt. Það eru ekki aJlir pólitískir flótta- menn, langt í frá, fólk er að leita betra lífs og betri kjara og svarið við því er ekki endilega að líta á það sem vandamál Jieldur, eins og Jónína sagði áðan, í þessu stóra samhengi - hvers vegna er fólk að fara að heiman frá sér? Alþjóðamál, Evrópumál og kosninga- mál... Jónína: Enn tek ég undir orð formanns Framsóknar- flokksins (nú er skellihlegið...) - hvort sem Evrópu- málin verða kosningamál eða ekki þá er það alla vega Ijóst, og ég held að við séum allar búnar að segja það hór, að þú aðskilur ekki Evrópumál frá öðr- um málum um lífskjör Islendinga. Þetta hangir allt saman. Sigríður Anna: Við stjórnmálamenn ákveðum ekki hvort Evrópumálin verða kosningamál eða ekki - kjósendur ákveða það. Hafa kjósendur áhuga á því að þessi mál verði ofarlega á Jjaugi í kosningabarátt- unni? Eg er ekki farin að sjá það, en þau eru hins vegar í umræðunni og ég fagna því. Mér finnst nauð- synlegt að þessi mál séu rædd, þar með er ég ekki að segja að Islendingar eigi að ganga í Evrópusamband- ið, fjarri því. En við eigum að skoða kosti og galla. (Sammála, segir Jónína...) (Enda saman í ríkisstjórn, segir Þórunn og kímir...) Þórunn: Samskipti okkar við Evrópu eru eitt af aðal- verkefnum stjórnmálanna á Islandi og aðal viðfangs- efni okkar í dag. Auðvitað er það lilutverk stjórn- valda og flokkanna að ræða þau og setja þau á dag- skrá, eða réttara sagt að Jýsa stefnu sinni til þessa stóra viðfangsefnis. Ég hjó einmitt eftir því í ræðu ut- anríkisráðherra, sem Jónína var að vitna í, að hann segir: „Jú, þetta verður kosningamál." Ég held að það hafi blasað við mjög lengi. Hins vegar er þetta um- ræða sem er mjög almenn. Hún fer fram í flokkunum en hún þarf líka að fara fram í öllu samfélaginu. Verkalýðshreyfingin er gott dæmi um vettvang þar sem þessi umræða hefur verið í fullum gangi mjög lengi. Við komumst ekkert hjá því að ræða stöðu okkar og hlutverk í Evrópu og taka svo endanlega af- stöðu til aðildar að ESB, hvenær sem það verður. Sigríður Anna: Ég vil minna á þá staðreynd að eng- inn íslenskur stjórnmálaflokkur hefur á stefnuskra sinni að sækja um aðild að ESB. Það er staðreyndin i málinu en það er til góðs að ræða þessi mál fram og til baka.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.