Vera - 01.10.2002, Page 62

Alþingisvaktin
Martha Árnadóttir
myndir: Hartmann
Heimur á hamingjubraut
eða veröld á vergangi?
Þær sögulegu aðstæður eru nú uppi á Alþingi íslendinga að meirihluti utanríkis-
málanefndar er skipaður konum og í formannssætinu situr sjálfstæðiskonan Sig-
ríður Anna Þórðardóttir. Aðrar nefndarkonur eru Jónína Bjartmarz (F), Lára Margrét
Ragnarsdóttir (S), Rannveig Guðmundsdóttir (Sf) og Þórunn Sveinbjarnardóttir (Sf).
Til skamms tíma var það ríkjandi hefð að utanríkismálanefnd væri eingöngu skipuð
körlum og einhver sagði að fyrr myndi kona gegna embætti forsætisráðherra á
íslandi en embætti utanríkisráðherra, svo annt væri körlunum um þetta vígi sem
varðveitir samskipti okkar við umheiminn, hanastélsboðin og utanlandsferðirnar.
En í hvaða aðstæðum er veröldin sjálf? Sú veröld sem við lifum öll og hrærumst í.
Eru veraldaraðstæður á einhvern hátt sögulegar, eins og aðstæður utanrikismála-
nefndar, eða eru þær bara eins og þær hafa alltaf verið? Þar sem menn berjast og
halda friðinn til skiptis, versla hver við annan og heimsækja, mynda bandalög og
tvístra og skála svo reglulega fyrir öllu saman.
Til að spjalla um utanríkismál og alþjóðavæðingu fengum við þrjár nefndarkon-
ur úr utanríkismálanefnd, Þær Sigríði Önnu, Jónínu, og Þórunni. Auðvitað hóf-
um við spjallið á því að spá í hvar konurnar væru á sviði alþjóðastjórnmálanna.
fl!
w
<U
>
62
Alþjóðastjórnmál á vett-
vangi heimspressunnar...
hvar eru konurnar?
Þórunn: Konur eru aðeins um
12% þingmanna í öllum heimin-
um þannig að þó að ástandið
megi kallast viðunandi hér heima
(35%) og í nágrannaríkjunum er
meðaltalið mjög lágt, það sér mað-
ur víða erlendis. A ráðstefnunni
um sjálfbæra þróun í Jóhannesar-
borgar voru leiðtogarnir meira og
minna karlmenn - en auðvitað
með undantekningum - þar má
nefna utanríkisráðherra Suður-
Afríku, hana Dr. Dlamini Zuma
sem verið hefur ráðherra lengi,
var áður heilbrigðisráðherra. Það
er reyndar eftirtektarvert að í Suð-
ur-Afríku eru mjög margar konur í
stjórnmálum en þar er líka kvóta-
kerfi. Svo voru konur úr Samein-
uðu þjóða geiranum, eins og Gro
Harlem Brundtland og Mary Rob-
inson, og það sem mér fannst svo
skemmtilegt var að þær töluðu
með allt öðrum hætti en karlarnir.
Jónína: Kannski væri staðan betri
í alþjóðapólitíkinni ef við sæjum
fleiri konur, fleiri mæður
stríðsumræðan væri e.t.v. ekki
jafn hávær og hún er núna. A dög-
unum var ég á ferð með 30 manna
sendimenn NATO um Balkan-
skaga. Við vorum þrjár konur á
móti 27 körlum. Það er alveg
lýsandi fyrir stöðuna og meira og
minna ailir sem við hittum voru
karlmenn. Þetta er raunveruleik-
inn í aljnjóðapólitíkinni.
Sigríður Anna: Karlarnir eru auð-
vitað gríðarlega áberandi. Við höf-
um t.d. verið að taka á móti mörg-
um erlendum sendinefndum á
þessu ári og flestar þeirra eru ein-
göngu skipaðar körlum. Við meg-
um samt ekki gleyma því að kon-
ur eru þátttakendur í alþjóðapóli-
tíkinni og þá t.d. á vettvangi Sam-
einuðu þjóðanna, eins og Þórunn
benti á eru konurnar frekar sýni-
legar líka í Alþjóða lieilbrigðis-
málastofnuninni en þar ræður
ríkjum fyrrverandi forsætisráð-
herra Noregs Gro Harlem Brundt-
land. Einnig var Madeleine Al-
bright mjög áberandi á alþjóðleg-
um vettvangi þegar hún var utan-
ríkisráðherra Bandaríkjanna.
Alþjóðavæðingin... ógnun
eða tækifæri fyrir konur?
Jónína: Svo ég geri nú orð ágæts
formanns Framsóknarflokksins að
mínum (nú hlæja þær allar i
kór...J þá getum við ekki aðskilib
viðfangsefni sem snúa að lífskjor-
um íslenskrar þjóðar frá viðfangs-
efnum sem snúa að alþjóðastjórn-
málum. Við getum ekki talað um
lífskjör íslendinga án þess að tala
um Evrópusambandið (þarna
kom það...J. Við getuin auðvitað